dinsdag 31 augustus 2010

Verbod op gewelddadige games

Een meerderheid in de Tweede Kamer is tegen het verbod op extreem gewelddadige games. Het is daarom onwaarschijnlijk dat een dergelijk verbod er komt (bron: www.nu.nl)

Wow! Nooit gedacht dat de Tweede Kamer nog eens een intelligente beslissing zou maken. Minister Hirsch Balli Begon vorige week weer te mekkeren dat we het verkopen van gewelddadige games moeten verbieden. De reden hiervoor? Veel winkels verkopen deze games gewoon aan jongeren. Iets wat uiteraard niet zou moeten. Ik heb er helemaal geen problemen mee dat men bepaalde games niet aan minderjarigen mag verkopen, je laat je minderjarige zoontje toch ook geen penthouse of porno dvd kopen? Helaas gebeurt dit toch nog redelijk vaak, maar het probleem ligt niet alleen bij de winkels. Ouders dragen ook verantwoording voor de games die hun kinderen spelen. Meer dan de winkels zelfs! Dit is echter iets dat niet doordringt bij de meeste politici. Deze discussie speelde een tijdje geleden ook al in Amerika. Een volidioot genaamd Jack Thompson begon daar zijn eigen heilige strijd tegen gewelddadige games. Inmiddels is de hele wereld er al lang achter dat Thompson volslagen idioot is en hij heeft zich dan ook terug getrokken. Meneer Balli kennende kreeg hij dit echter pas een paar weken geleden te horen en omdat het in de politiek cool in om Amerika na te praten besloot hij zich ook op dit onderwerp te stortten.

Dit is uiteraard volledig kansloos en gelukkig beseft het grootste gedeelte van de Tweede Kamer dit ook. Zodra de overheid voor ons gaat bepalen wat wel en niet kan is het einde al snel zoek. Op dit moment hebben we een hele duidelijke leeftijdscategorie op spellen en films zitten. Dat is alles wat de overheid hoeft te doen. Mocht je als ouder toch besluiten dat je kind een game best aan kan dan ligt die verantwoordelijkheid bij jezelf. Precies zoals het in Nederland zou moeten.

maandag 30 augustus 2010

Salt

Het is altijd een slechte zaak als je na een kwartier al precies weet hoe een film in elkaar steekt. Nou ja, bijna altijd. Bij de gemiddelde comedy of films zoals The Expendables maakt het weinig uit, daar is het verhaal niet zo belangrijk. Bij actie thrillers zoals Salt echter wel. Als je een verhaal over Russische spionnen en complot theorieën wil vertellen kan je er maar beter voor zorgen dat het ook daadwerkelijk interessant is. Het verhaal van Salt is echter erg mager. Angelina Jolie word ervan verdacht een Russische spion te zijn en krijgt vervolgens zo'n beetje alle geheime diensten achter zich aan, maar al snel blijkt dat ze een vrouwelijke James Bond is, met flink wat achtervolgingen en plot twists als gevolg.

Helaas is de actie niet echt bijzonder en ziet zelfs een autistische koala de plot twits al van kilometers ver aankomen. Natuurlijk is Jolie wel degelijk een spion en natuurlijk is ze niet slecht want een film waarin de hoofdrolspeelster de president wil vermoorden zou nooit werken in Amerika. Tegen het einde zakt het hele verhaal in elkaar en doet de film nog 1 wanhopige poging om origineel uit de hoek te komen, maar ook dit mislukt volledig. Zoals ik al zei, al na een kwartier weet je precies wat er gaat gebeuren en als de film vervolgens serieus denk het publiek te kunnen verrassen met deze twists en verder niets speciaals doet blijft er weinig over. Oh wacht! De film probeert WEL iets origineels te doen. Oorspronkelijk zou Tom Cruise de hoofdrol spelen, maar de studio was bang dat zijn rol te veel op die in Mission Impossible zou lijken, vandaar dat Jolie gecast werd. Nu hebben ze een cliché film met een vrouwelijke hoofdrolspeelster. Het is echter geen goed teken als je binnen no time je hele verhaal om kan gooien en een vrouw de hoofdrol kan geven.

Uiteindelijk is Salt dus een mengelmoes geworden van films zoals The Bourne Identity, The Sum of all fears en James Bond. Jolie mag dan goed op dreef zijn, het is niet genoeg om de film te redden.

zaterdag 28 augustus 2010

vrijdag 27 augustus 2010

De meesten van jullie zullen het al lang vergeten zijn

Het is 1993 en tekenfilms met dieren in de hoofdrol zijn ontzettend populair. Een van de series die mij altijd bij is gebleven is Swat Kats: The Radical Squadron. Waar de meeste tekenfilms zoals Ducktales bij vergelijking nogal tam waren, speelde Swat Kats juist in op de EXTREME! Hype. Ik bedoel de subtitel is "The RADICAL Squadron" en het is geen cats maar KATS met een K net zoals Mortal Kombat, because poor literacy is kewl!
Wat maakte Swat Kats nu zo awesome?


DIT! De intro alleen al maakte de serie de moeite waard, lekker upbeat, flink wat actie en de muziek is gewoon geweldig! De serie voelde ook meer volwassen aan, sommige afleveringen waren zelfs behoorlijk gewelddadig voor de tijd. En helaas kostte dit de serie ook de kop. Ook al was het een tijdje de beste langlopende animatieserie, in 1995 besloot Ted Turner dat het mooi was geweest. "We hebben meer tekenfilms dan wie dan ook! The Flintstones, The Jetsons, De Smurfen, Scooby-Doo. En we hoeven ons geen zorgen te maken dat deze kinderen aan kunnen zetten tot moord." Dus Swat Kats werd van de buis gehaald en ik had nog een reden om The Flintstones te haten. Ach ja ce la vi!

Swat Kats is helaas nog niet op dvd uitgebracht en afleveringen online vinden is ook moeilijk. Zonde want dit is een van de weinige series met dieren in de hoofdrol die de furries nog niet helemaal verpest hebben.

donderdag 26 augustus 2010

Waarin ik piracy verdedig, sorta

Software piracy is een hot item de laatste tijd. Van kansloze ondernemingen zoals stichting BIG tot uitgevers die weigeren games uit te brengen hier. Maar is het alleen maar negatief en zijn software piraten echt een gezwel voor de game industrie?

Kijk het is erg gemakkelijk om stijfkoppig nee te roepen en mensen die illegale kopieën spelen de ergste ziektes toe te wensen en voor een deel is dat ook terecht. Maar laten we het nu even van de andere kant bekijken. Welke huidige generatie consoles doen het het beste? Juist ja de consoles die eenvoudig om te bouwen zijn. De WII en 360 verkopen goed, terwijl de PS3 pas sinds dit jaar een beetje in opmars is. Mensen zijn kuddedieren en als een groep invloedrijke mensen een 360 koopt al is deze omgebouwd dan zetten ze toch mensen aan om ook een 360 te kopen. En meer consoles in de omloop betekend ook meer verkochte games.

Bedrijven zoals Microsoft schieten zichzelf eigenlijk door de voet door regelmatig omgebouwde consoles te bannen. Waar je eerst toch nog geld aan ze kon verdienen in de vorm van DLC, online gamen en Xbox Live arcade spellen, krijgen ze nu geen rode cent meer. Niet de meest intelligente optie als je het mij vraagt.

Een andere oorzaak die mensen aanzetten tot piracy zijn de enorm hoge prijzen voor games. Kijk als je een limited editon hebt met handleiding en extra's mag je best 60 euro vragen. Maar deze prijs voor een game waar je in een weekend klaar mee bent? Zonder extra's? Schei toch uit! Leg je de games echter voor 20/30 euro in de winkel dan zullen mensen veel eerder bereid zijn om je games te kopen. Ja je zal meer games moeten verkopen om winst te maken, maar dankzij de lagere prijs zal dit niet zo moeilijk zijn. Dit geld overigens ook voor muziek en video's. Ze moeten gewoon beter met winkels gaan samenwerken zodat Media Markt niet langer dezelfde woekerprijzen kan vragen. Of verkoop ze zelf online.

Je ziet tegenwoordig veel mensen die tweedehands games kopen of ze importeren. Vooral mensen die tweedehands games kopen kunnen ze net zo goed van het internet plukken. In beide gevallen loopt de ontwikkelaar alle winst mis. Ze vangen geen rode cent omdat de winkel er met de volle buit vandoor gaat. Leuk als je de winkel wilt steunen, maar de industrie doe je er geen plezier mee. Importeren is ook geen goede zaak, als veel mensen een game uit het buitenland halen kopen ze hem hier niet en dus loopt Nintendo europe bijvoorbeeld de winst mis.

De game industrie speelt dus altijd het zielige slachtoffertje en uiteraard is ze ook het slachtoffer van piracy. Maar er zijn vele opties die ze al jaren geleden in de armen hadden moeten sluiten, helaas hebben we hier te maken met mensen die geld willen verdienen. Dus de prijs van games zal blijven stijgen, mensen zullen consoles blijven ombouwen en de industrie zal blijven klagen over deze mensen. Maar misschien winnen ze uiteindelijk toch als digitale media de optische media binnen een paar jaar vervangt. Steam doet dit al een tijdje en het gaat ze behoorlijk goed af, mensen zoals mijzelf zijn hier wel de dupe van omdat ik graag een fysiek exemplaar van een game heb. Maar de mogelijkheid om voor een goede prijs je game digitaal aan te bieden is er eentje waar veel meer mee gedaan moet worden.

woensdag 25 augustus 2010

Achievement whoring

De Xbox360 heeft voor behoorlijk wat veranderingen gezorgd op het gebied van gaming. Maar achievements zijn zonder twijfel de grootste. En waarom niet? Het idee is geweldig! Voeg een aantal uitdagingen aan een game toe en voila! De replay waarde van je game is verdubbeld.  Deze achievements zijn vaak helemaal optioneel dus hoef je ze niet te halen, maar Microsoft was dan wel weer zo slim om gamerscore te introduceren en die cijfertjes maken voor veel mensen een wereld van verschil. Gamen is nu eenmaal voornamelijk een mannen aangelegenheid en wij mannen willen graag onze dominantie tonen. En wat is nu beter dan je buurman in de ogen te kijken en hem vertellen dat jij degene bent met de hogere gamerscore?

Er is een tijd geweest dat ik zelf ook onder de ijzeren greep van achievements gamede. Elke game moest 100% voltooid worden en games zoals Dead Rising maakten het niet gemakkelijk. Maar als ik dan zag dat de 14 jarige Jantje aan de andere kant van de wereld een hogere score dan mij had begon de neanderthaler in mij weer te grommen. Dit veranderde allemaal een jaar geleden. Achiements voelen niet meer als een uitdaging. Neem Soul Calibur 4 nu: Een achievement voor het opstarten van de game? Een achievement voor het bekijken van de intro? Denken de makers nu echt dat we zo achterlijk zijn dat we het opstarten van een game al als een uitdaging beschouwen? Zo zijn er nog veel meer games die je om de 5 minuten een achievement naar de kop smijten. En er zijn net zo veel gamers die alleen deze games spelen en zo dus een ontzettend hoge gamerscore hebben gekregen.

Het voelt allemaal nutteloos aan en wat vroeger een manier was om je EXTREME SKILLZ te tonen is nu eerder een no-life meter geworden. En ik doe er niet langer aan mee. Zo nu en dan komt er een game langs die interessante of leuke achievements met zich meebrengt. In die gevallen neem ik ook de moeite om ze te halen, maar ik vergeet niet meer dan gamen ontspannend moet zijn, het moet niet aanvoelen als een tweede baan. De tijd die ik in het voltooien van games zoals Tales of Vesperia heb gestoken krijg ik nooit meer terug, maar het voelt wel fijn om de druk van achievements niet langer te voelen tijdens het gamen.

dinsdag 24 augustus 2010

Monster Hunter Mania

Oh God......... OH GOD!
Kijk elke monster hunter game heeft DAT monster. Je weet wel, een ontzettend moeilijke vijand die je zelfs na honderd keer nog problemen geeft. En voor mij is Barioth DAT monster. Ik weet niet wat het is, zijn ontzettende snelheid? Het feit dat hij in staat is om je vanaf de andere kant van de map te bespringen? Zijn staart!? Het lijkt er op dat elke beweging die Barioth maakt er specifiek op gericht is je zo snel mogelijk af te maken. En helaas lukt hem dit ook nog regelmatig. Maar Mulder! Vraag je dan. Waarom neem je dan de moeite om met dit kreng te vechten? Versla hem 1 keer en negeer hem de rest van de game! Helaas was Barioth de eigenaar van het armor setje en het wapen dat ik bij elkaar wilde sprokkelen. Dit hield dus in dat ik Barioth talloze keren heb moeten bevechten. En nog steeds heb ik moeite met hem. Gelukkig ben ik niet de enigste.

Er zijn een paar dingen die je kan doen om Barioth iets simpeler te maken. Ten eerste moet je zonder twijfel zijn vleugels zien te breken. In Monster Hunter ben je in staat om bepaalde delen van de monsters te breken. Als Barioth's vleugels gebroken zijn beweegt hij minder snel over het ijs, zal meer tijd nodig hebben om van zijn aanvallen te herstellen en mocht je geluk hebben, zo nu en dan onderuit glijden. Je moet ook zonder twijfel zijn staart er af hakken, dit geld voor bijna alle monsters waarbij je deze optie hebt. Zonder staart is Barioth niet langer in staat om je snel onderuit te maaien als hij zich omdraait.

Daarnaast is het vaak ook een goed idee om een pitfall trap te gebruiken. Vooral tijdens het begin van het gevecht geven traps je de mogelijkheid om een paar goede klappen uit te delen.

Maar zelfs met dit alles heb je nog steeds met een van de snelste monsters in de game te maken, die graag in kleine ruimtes vecht, in staat is om nare status elements uit te delen en in een gebied leeft waar je stamina voortdurend aan het afnemen is dankzij de kou.... Yea SCREW Barioth!

maandag 23 augustus 2010

Top 5 meest irritante videogame personages

Videogames are awesome! Maar zo nu en dan duiken er personages op die je al snel de neiging geven je controller weg te smijten. Sterker nog de gedachte aan deze gasten alleen is al genoeg om je hele dag te verpesten. Dus bij deze mijn persoonlijke top 5 meest irritante videogame personages.



5: Toad - Super Mario Bros

Toad of eigenlijk ALLE toads zijn de inwoners van het Mushroom Kingdom. En zodra er ook maar IETS gebeurd krijsen ze meteen om hulp. En ik meen het als ik krijsen zeg! Iedereen die opgegroeid is met een NES weet nog hoe frustrerend het was om na 4 levels ploeteren en eindelijk de eindbaas verslagen te hebben, de woorden "Thank you Mario! But our princess in in another castle!" te horen. Misschien als jullie wat duidelijker geweest waren was dit niet gebeurd! En denk je dat ze je wat hulp bieden? Natuurlijk niet! Mario krijgt powerups als hij paddenstoelen eet. Toad is een wandelende paddenstoel. Hmmm.....


4: Tingle - Legend of Zelda

Tingle is gewoon creepy! Deze volwassen kerel in een feeën kostuum wil niets liever dan een echte fee worden. Dat alleen al maakt hem creepy. Maar er gaat een veel duisterder geheim achter die glimlach schuil.  In Wind Waker bevrijd Link hem al redelijk vroeg in de game uit de gevangenis (Waar hij thuis hoort btw) En hoe bedankt hij Link? Door later in de game bepaalde schatkaarten voor hem te vertalen. Dat klinkt niet slecht ik weet het, wat het belachelijk maakt is het feit dat hij 398 rupees per kaart vraagt! Sterker nog je moet bijna altijd de upgrade voor je portemonnee halen omdat je anders steeds 1 rupee te weinig bij je kan dragen om van zijn diensten gebruik te maken.


3: Bailo en Sunder - Breath of Fire III

Bailo en Sunder zijn eikels. Er is gewoon geen andere manier om deze 2 te beschrijven. De hele eerste helft van Breath of Fire III bestaat uit niets anders dan vluchten voor deze twee. Ze beginnen met je huis in de fik te steken en jou en je twee vrienden in elkaar te rossen. Als je ze later weer tegenkomt ontvoeren ze je en proberen ze je te verkopen. Als je ze vervolgens weer tegenkomt ontvoeren ze je nog een keer, samen met de plaatselijke prinses en verkopen ze je op de zwarte markt. Later kom je ze NOG een keer tegen en dwingen ze je te vechten in een toernooi. En pas dan krijg je EINDELIJK de mogelijkheid om ze verrot te schoppen. Oh en heb ik al gezegd dat je in de eerste helft van deze game nog geen volwassen kerel bent? Je bent een klein jochie! En deze twee bullebakken doen hun uiterste best om je leven zo flink mogelijk te verzieken. En het zijn nog furries ook!


2: Roman Bellic - Grand Theft Auto IV

Je bent met een missie bezig. En word van alle kanten beschoten, de politie zit je op de hielen, je energie is bijna op en dan gaat je telefoon.... Je weet al wat er gaat gebeuren maar toch neem je op. NIKO! MY COUSIN! Of hij nu naar wat American titties wil kijken of met je in bowlen wil gaan zijn timing komt NOOIT goed uit. En weet je wat het ergste is? Hij word nog kwaad ook als je hem moet afwijzen. IK HEB HALF LIBERTY CITY ACHTER ME AANZITTEN! HOEPEL OP MET JE BOWLEN! Ik was dan ook zo dankbaar toen ik te horen kreeg dat je hem kan laten neerknallen tegen het einde van de game.


1: MoneyBags - Spyro The Dragon

 En we zijn bij nummer 1 beland. Moneybags is de meest irritante en grootste douchebag ter wereld. Hij staat voor ALLES wat verkeerd is. Je wil de brug over om het level te halen? Moneybags blokkeert je weg tot je hem betaald. Je bent een powerup nodig om onder water te kunnen zwemmen? Moneybags wil eerst keiharde cash zien. Je vrienden zijn gevangen genomen en wie werkt opeens voor de vijand? MONEYBAGS! GRAAGH! Het enige positieve wat ik over deze eikel kan zeggen is dat je de mogelijkheid krijgt zijn reet in de fik te steken aan het einde van Year of the Dragon.

zondag 22 augustus 2010

Meer Expendables

Hey guess what!? Ik ben nog niet klaar met over The Expendables te lullen. De film had beter kunnen zijn als ze enkele acteurs hadden vervangen. Blijkbaar bleek dit niet zo eenvoudig te zijn.

-Jean-Claude Van Damme kreeg een rol aangeboden maar wees deze af omdat de rol geen diepgang had (in tegenstelling tot zijn andere rollen zeker.....)

-Wesley Snipes zou Hale Ceasar spelen maar hij mocht Amerika niet uit omdat hij in de problemen met de belasting zat. Forest Whitaker zou vervolgens de rol overnemen maar dit ging ook niet door omdat zijn schema niet goed uitkwam. Vervolgens zou 50 Cent de rol op zich nemen, maar gelukkig zorgde commentaar van de fans er al snel voor dat Terry Crews de rol kreeg (Thank GOD!)

-Steven Seagal zou ook een klein rolletje krijgen maar wou niet meewerken omdat hij problemen had met de producer Avi Lerner.

-De rol van Bruce Willis zou eerst door Schwarzenegger gespeeld worden, maar hij koos voor een kleiner rolletje vanwege zijn politieke carrière. Kurt Russell zou vervolgens de rol op zich nemen maar meneer had op dit moment geen zin in "Ensemble acting" (snotaap) Vandaar dat Willis er met de rol vandoor ging.

Zo zijn er nog veel meer kleine rolletjes die voor andere mensen geschreven zijn, er zijn zelfs mensen zoals Sandra Bullock die interesse toonden in de film maar helaas geen rol gekregen hebben. Wat me vooral opvalt is de enorme ego van gasten zoals Seagal en Van Damme en Russell. Dit was een geweldige kans om hun carriere nieuw leven in te blazen, of in ieder geval even snel in te cashen. Oh well Hollywood, wat moet je ermee?

vrijdag 20 augustus 2010

The Expendables

Waarom heeft het zo lang geduurd voor iemand op het idee kwam om enkele van de beste actie helden uit de jaren 80 in één film te stoppen? Anyways Sylvester Stallone en Dave Callaham besloten dat het hoog tijd was.
Laten we er geen doekjes om winden, de enigste reden waarom jij en ik geïnteresseerd zijn in deze film is omdat we Schwarzenegger, Willis en Stallone in dezelfde scene willen zien. En al duurt het maar 5 minuten, het is helemaal de moeite waard. Verder moet je echt je verstand op nul zetten, want anders ga je een zware 103 minuten tegemoet. The Expendables is gewoon een domme actiefilm. En daar is helemaal niets mis mee. Je moet gewoon geen goed verhaal of uitgewerkte personages verwachten, we zijn hier om ass te kicken. Inception draait ook nog steeds, mocht je plot willen.

Stallone en Callaham hebben gewoon Rambo 4 weer opnieuw gemaakt. Ditmaal met 5 Rambo's in de hoofdrol. Stallone is een harde huurling die op een dag een dappere nobele vrouw ontmoet, die later ontvoerd word door een dictator. Dus besluit hij het beest in zichzelf los te laten om haar te redden. (klinkt bekend om niet?) Gelukkig hoeft hij dit niet alleen te doen. Hij heeft een behoorlijk team van asskickers verzameld. Jason Statham, Jet Li, Randy Couture en Terry Crews. Daarnaast heeft hij ook nog eens Mickey Rourke als beste vriend. Dus waarom iemand in de eerste plaats problemen zoekt met Stallone is mij een raadsel. Misschien komt het wel omdat Eric Roberts (die weer eens de schurk speelt, verassing?) zowel Stone Cold Steve Austin en Dolph Lundgren als hulpjes heeft. Oh en Angel uit Dexter die de rol van dictator op zich neemt.

Wat volgt is een flinke portie geweld die echter moeilijk te volgen is. Het is gelukkig niet zo erg als in Centurion of Quantum of Solace, maar het blijft storend als de regisseur weer eens de ADHD hamsters als camera crew inzet. Vooral omdat er behoorlijk wat bloed en vuistgevechten in de film zitten. Je mist de helft van de actie en sommige scenes moet je eigenlijk 3 keer zien om precies te weten wat er allemaal gebeurd. Waarom neem je de moeite om een schurk letterlijk in tweeën te knallen als het geheel een halve seconde duurt. Rambo 4 deed het stukken beter op dit gebied.
Om de boel af te sluiten wil ik nog kort even kijken of de cast zijn status als Badass verdient heeft:

Sylvester Stallone
Stallone bewijst maar weer eens dat leeftijd geen rol speelt. Sly doet niet onder voor zijn jongere medespelers. Flink wat vuistgevechten en het feit dat hij monsters zoals Lundgren in bedwang kan houden zorgen ervoor dat zijn status als badass bevestigd is.
STATUS CONFIRMED!

Jason Statham
STATUS CONFIRMED!


Terry Crews
Crews is groot en indrukwekkend. Met een groot geweer is hij nog indrukwekkender. Als hij op een gegeven moment als lopende tank een hele gang vol badguys opruimt, vervolgens 2 wachttorens opblaast en Stallone een handje moet helpen.... Dan heb je je status verdient.
STATUS CONFIRMED!


Jet Li
Wow Li..... Wat hebben ze je aangedaan man? Waarom stop je een martial arts legende in een film en laat je hem vervolgens AL ZIJN GEVECHTEN VERLIEZEN! Ik had toch echt verwacht dat je tijdens je rematch met Lundgren WEL zijn ass zou kicken.
STATUS NOT CONFIRMED!


Randy Couture
Zat Randy in deze film? Ik heb hem tegen het einde even gezien geloof ik maar verder was zijn rol erg vergetelijk.
STATUS NOT CONFIRMED!

3 van de 5 is redelijk goed, Randy Couture had vervangen moeten worden door Jean-Claude Van Damme en Jet Li had gewoon beter moeten zijn, maar gelukkig zorgen vooral Stallone en Statham voor de nodige testosteron. Dus ja, verwacht geen verhaal of goed uitgewerkte personages. Zet je verstand op nul en The Expendables is zeker vermakelijk. Al denk ik wel dat er veel VEEL meer in deze film had kunnen zitten.

donderdag 19 augustus 2010

Ziggo more like Sicko right?

I loves me some Internet, vandaar dat ik bij Ziggo zit, want snelheid is een bepalende factor voor mij. Momenteel heb ik het "All in 1 extra" pakket, wat inhoud dat ik technisch gezien het snelste internet zou moeten hebben. Speedtest.net was het daar niet mee eens echter. Slechts 20 Mbps op een goede dag. Hier betaal ik dus niet voor en na meerdere malen met Ziggo gebeld te hebben kreeg ik te horen dat alles aan hun kant goed was en dat het wel aan mijn apparatuur zou liggen. Ook kreeg ik het standaard praatje dat ze nooit de optimale snelheid konden beloven.

Dus besloot ik alles maar te vervangen. Een nieuwe gigabit router alle kabels met cat6 versies. En wederom kwam speedtest.net niet veel verder dan 20 Mbps.... Op dit soort momenten ben ik altijd blij dat ik vrienden heb die veel technischer aangelegd zijn dan mij en we kwamen er al snel achter dat ik met een modem uit het jaar nul opgescheept zat. Blijkbaar habben ze me de verkeerde modem gegeven toen ik het all in 1 pakket kreeg. (Is nog aangesloten door een monteur ook, moet je nagaan)
Er zat dus niets anders op dan weer met Ziggo te bellen. Gelukkig had ik iemand aan de lijn die wel mee wou werken en er zou een nieuwe modem opgestuurd worden. En na nog een telefoontje kreeg ik 4 maanden abonnementskosten volledig vergoed terug.

Vandaag was het dus eindelijk zo ver. Na mijn nieuwe modem aangesloten te hebben knalt de snelheid door de kabels heen hier. Nu zit ik dik in de 70 Mbps! And that's pretty sweet.

woensdag 18 augustus 2010

Shark Month

Voor het geval je het nog niet meegekregen hebt, het is dus "Shark Month". Flink wat documentaires en series over zo'n beetje de beste dieren ter wereld. Maar weet je wat ik dus de hele tijd mis?
BATMAN DIE EEN WITTE HAAI TE LIJF GAAT MET EEN LIGHTSABER!

(Yea, ik had niets zinnigs te melden vandaag)

maandag 16 augustus 2010

Little House on the Prairie

Vandaag kwam ik tot de geweldige ontdekking dat SBS6 eindelijk besloten heeft Little House on the Prairie van de buis te halen. Waarom ben ik hier zo blij om? Simpel! Nu hoef ik er niet langer na te kijken tijdens het eten. Thuis eten we vaak voor de tv. Dit komt omdat we met 4 mensen samenwonen. Ieder met een eigen baan/school etc. Dit maakt het vaak moeilijk om aan tafel te eten, vandaar dat we regelmatig met het bord op schoot voor de tv zitten. En helaas betekent dit vaak dat de tv op SBS6 staat. Ik ben blijkbaar de enigste hier die een schijthekel aan die serie heeft.

Waarom SBS6 deze serie zo ontzettend lang heeft uitgezonden is mij een raadsel. Vooral omdat ze ook een tijdje goede shows zoals Monk lieten zien. Little House on the Prairie is een ontzettend verouderde serie die simpelweg niet meer kan in dit tijdperk. De serie valt regelmatig in herhaling en het voelt echt aan alsof ze maar 3 soort verhalen konden bedenken. Voor elke goede scene zijn er tien die zo mierzoet zijn dat een suikerspin er nog diabetes van krijgt. Wil je een drinking game spelen? Neem dan een shot elke keer als je de woorden "Bless you Charles Ingles!" hoort. En als je helemaal lazarus wil worden neem je er nog een als "Oh pah..." weer eens voorbij komt zetten.
 
Het gebeurd niet vaak dat SBS6 iets doet wat in mijn ogen een slimme zet is. Blijkbaar zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Maar wat komt er dan voor in de plaats? Een of ander dom huizen programma wat niemand iets kan interesseren. Maar het is altijd nog beter dan Charles Ingles, de enigste man die heiliger dan God is.
Dus ja SBS6 jullie zijn een beetje in waardering gestegen. Ik denk dat jullie inmiddels op -99999 staan.

zondag 15 augustus 2010

I AM CORNHOLIO!

Als je net als mij opgegroeid bent rond 1995/1997 dan zullen deze 2 gasten je niet onbekend voorkomen. Sterker nog je doet op dit moment waarschijnlijk het Cornholio stemmetje na in je hoofd. Ja Beavis and Butthead waren de iconen van de jaren 90, opgevoed door de televisie en verder volledig wereldvreemd deze onofficiële mascottes van MTV waren revolutionair voor hun tijd. Ver voor Southpark liet zien dat animatie niet alleen voor kinderen was waren deze 2 al bezig. Helaas besloot MTV dat het tijd was om het duo wat rust te gunnen en in 1997 werd dan ook de laatste aflevering uitgezonden.

Toen ik vandaag te horen kreeg dat MTV weer nieuwe afleveringen wil gaan maken, sloeg mijn initiële enthousiasme al snel om in frustratie. Beavis en Butthead zijn producten van de jaren 90. Wat toen grappig en relevant was zie je tegenwoordig alleen nog maar in musea. De formule werkt niet meer. De jeugd van tegenwoordig weet toch niet wie ACDC en Mettalica zijn. Ik zie het dan ook niet gebeuren dat de nieuwe Beavis and Butthead de stem van de moderne jeugd gaat worden. En voor de oudere fans is het ook geen geweldig idee. Wat moeten ze doen? De laatste videoclip van Lady Gaga afkraken? Misschien kan het werken maar het eindresultaat zal toch anders uitpakken dan de Beavis and Butthead waar we mee opgegroeid zijn. Misschien gaat het werken en ik ga de serie ook zeker een kans geven, maar ik ben bang dat MTV gewoon even op onze nostalgie wil inspelen.

zaterdag 14 augustus 2010

Guess that screenshot

Vandaag kwam ik een grappig spelletje tegen. Geek Mind. Het is super simpel. De game laat je een screenshot zien en je hebt een aantal seconden om te raden uit welke game deze komt. Mocht het te moeilijk zijn dan kan je een hint krijgen of kiezen om de ronde te skippen. Helaas maakt dit de game wel erg makkelijk en een beetje gamer zal zonder moeite eindeloos door kunnen spelen, ik had er genoeg van toen ik level 103 bereikte. Ook wil de game nog wel eens irritant doen wat titels betreft. Super Mario World 2 rekent ie niet goed, maar Kirby wel (terwijl het technisch gezien Kirby's Adventure moet zijn) Maar het is een grappige timewaster.

vrijdag 13 augustus 2010

3D Dot Game Heroes

Ik heb nog maar 2 uur gespeeld, net de eerste kerker gehaald en heb nu al een probleem.
WELK PERSONAGE MOET IK GEBRUIKEN?!?
3D Dot Game Heroes is een hommage aan de 2D Zelda games, wat op zich al geniaal is als je er over nadenkt. Een 3D game die speelt als een 2D Zelda? Mind boggling! Maar goed, mijn probleem. Je hebt de mogelijkheid om je eigen personage te maken, maar dit is een behoorlijk karwei. Gelukkig zijn er duizenden mensen met meer vrije tijd dan mij op het Internet en met de mogelijkheid om je creaties te delen heb je dus keuze genoeg. Maar ga ik nu als Shantaea spelen of kies ik toch voor Ryu uit Breath of Fire? Misschien maak ik de Zelda hommage compleet en speel ik gewoon als Link of kies ik voor de goddamn BATMAN!? Maar voor ik me hier verder in ga verdiepen wil ik eerst die dash circuit minigame halen... En serieus! SCREW die minigame!

donderdag 12 augustus 2010

GOJIRA!!!

Ik kreeg het gevoel dat Fred een beetje eenzaam was. Vandaag heb ik hem dus aan mijn nieuwe Luipaardgekko GOJIRA! voorgesteld. Gojira oogt een stuk actiever dan Fred dus misschien is dit precies wat die luiwammes nodig was. (Het is nog een vrouwtje ook dus kan hij zijn sweet moves laten zien)

In wat minder positief nieuws:
Ik ben bang dat mijn axolotl Wooper het niet gaat halen. Ze drijft levensloos door de bak en zelfs een sappige regenworm kan haar eetlust niet opwekken. Ik ben bang dat ze het einde van de week niet gaat halen. Erg jammer maar we zullen zien. Batman doet het echter nog prima en zit op dit moment op een dikke krekel te knagen.

woensdag 11 augustus 2010

Best ending ever!


Wees nu eerlijk? Dit is toch het beste eindscherm voor een game ooit?
"I'm give up your appellation's technical monkey"
Ik heb Gradius 3 inmiddels wel honderd keer uitgespeeld maar tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet of de game me nu een compliment geeft of keihard in de zeik neemt. Sterker nog ik weet niet eens wat ze bedoelen! Laten we het Google Translate vragen!
"Ik ben doen van uw appellation de technische aap"
Ok... Daar worden we dus ook niets wijzer van. Babelfish misschien?
"I' m geeft uw appellation' op; s technische aap"
Nope nog steeds niets. Volgens mij probeert de game dit te zeggen:
"I give up. Your appellation is Technical Monkey"
Wat min of meer vertaalt naar:
"Ik geef het op. Je titel is technische aap"
En helaas weet ik nu nog steeds niet of de game me nu in de zeik neemt of niet...

dinsdag 10 augustus 2010

Een nacht als nachtwaker

Er word mij wel eens gevraagd wat ik nu zoal doe als nachtwaker. Het is mijn taak om er voor te zorgen dat het vanaf 12 uur rustig is op de camping. Dit betekend voornamelijk jongeren naar het jeugdhonk of de tent sturen en mensen die nog buiten de tent zitten er op wijzen dat het stil hoort te zijn. Het camping gebied is 26 hectare dus fiets ik behoorlijk wat af op een avond. Maar echt erg is dat niet want wie krijgt er nu betaald om te fitnessen? Verder gebeurd er toch nog redelijk wat elke avond dus bij deze een beknopte samenvatting van een typische avond.

23:55 - Aankomt op de camping.
Ik bespreek even met mijn baas wat er de avond ervoor gebeurd is en of er nog nieuwe klachten zijn binnen gekomen. Vervolgens pak ik de fiets en begin ik mijn eerste ronde.
0:15 - Met de baas mee.
Blijkbaar is er een plek in het bos dat een populaire hangplek aan het worden is. Jongeren zorgen daar voor overlast en al hoort het gebied niet bij de camping er is mij gevraagd of ik de boel in de gaten wil houden daar. Samen fietsen we even naar dit gebied om te kijken of het rustig is.
0:30 - Jongeren naar het jeugdhonk sturen
Er blijven altijd nog wel een paar jongeren rondhangen op de camping. Het terrein moet echter om middernacht stil zijn. Ze kunnen nog tot 1 uur naar het jeugdhonk. Vaak moet ik ze hier even aan helpen herinneren.
0:45 - Melding gestolen telefoon
Een van de schoonmaaksters is haar telefoon kwijt. Ze vermoed dat deze door iemand gestolen is. Samen gaan we naar het jeugdhonk om te kijken of ze daar meer wisten. Uiteraard is dat niet het geval en ik ben bang dat ze haar telefoon kwijt is.
0:55 - Melding Vietnamezen
Vlak daarna hoor ik flink wat lawaai bij een tent. Hier zit een groepje Vietnamezen nog luidruchtig tv te kijken. Ik waarschuw ze dat het al lang stil hoort te zijn. Maar ze verstaan geen woord Nederlands. Engels gelukkig wel en het is dan ook snel geregeld.
Tot ik 10 meter verderop aangehouden word door 2 oudere vrouwen die klagen over het lawaai op hun veld. Bleek gelukkig dezelfde tent te zijn dus het probleem was al opgelost.
1:00 - Jeugdhonk dicht
Een van de belangrijkere punten van de avond. Het jeugdhonk gaat om deze tijd dicht en in de ideale situatie betekend dit dat de jongeren nu naar de tent gaan. De realiteit pakt echter anders uit. En vanaf dit moment is het dus niets anders dan jongeren wegsturen op plekken waar ze niets te zoeken hebben.
1:30 - Blikje energiedrank
Even een blikje energiedrank zodat ik de rest van de avond door kan. Helaas hadden we geen Burn energy meer dus moet ik het met een ranzig blikje Rodeo doen.
1:45 - Vrouw die niet tegen een grapje kan
Kom ik opeens 2 oudere vrouwen in een toilet gebouw tegen. Grappend vertel ik de dames dat ze al lang in bed hadden moeten liggen. Dit schiet echter in het verkeerde keelgat en 1 van de dames reageert erg verontwaardigd. Meteen krijg ik ook opmerkingen naar mijn hoofd gegooid dat ik ze niet zo in de gaten moest houden etc. Ik zet een glimlach op en ga verder. (zuurpruim)
2:00 - Het bos in
Ben het bos in gegaan om te kijken of er nog jongeren op de nieuwe hangplek zijn. En er zit inderdaad een groepje. Ze vertrekken snel zodra ze horen dat dit de laatste waarschuwing is.
2:20 - Laatste ronde langs de wc's
Ik maak nog een laatste ronde langs alle toilet gebouwen en stuur de laatste jongeren richting de tent.
2:30 - Naar huis
Het is rustig en stil op de camping. Mijn taak zit er op dus lever ik de fiets in, stap ik in de auto en scheur ik naar huis. Vergezeld door Bob Dylan en Bruce Springsteen die zingt over hoe hij Mary zwanger heeft gemaakt.

maandag 9 augustus 2010

The Sorcerer's Apprentice

Wie herinnerd zich Fantasia nog? De derde Disney animatiefilm waarin korte filmpjes gepaard gingen met klassieke muziek. Een van deze filmpjes ging over Mickey Mouse die als tovenaarsleerling zijn magie gebruikt om de boel schoon te maken maar uiteindelijk alles in het honderd laat lopen. Blijkbaar besloot Jon Turteltaub dat hij hier wel een een 2 uur durende film uit kon persen. Ik bedoel, als zijn collega het lukt om een Disney attractie om te zetten tot een succesvolle trilogie, (oh wacht ze gaan een vierde Pirates film maken...) dan moet het met dit toch helemaal lukken? De eerste 10 minuten heb je immers al!

De hoofdrolspelers in deze film zijn Jay Baruchel en Nicolas Cage en dat is meteen al een probleem.
Jay Baruchel is een kruising tussen Screech uit "Saved by the Bell" en Professor Frink uit "The Simpsons". Het gebeurd niet vaak dat iemands stem alleen al genoeg is om me dood te ergeren. Maar Jay krijgt het voor elkaar. Het maakt het er niet beter op dat hij 90% van de film of in paniek is, of stotterend met zijn vriendinnetje aan het praten is.
Recht daar tegenover staat Nicolas Cage. Ik moet eerlijk zijn. Nicolas Cage is mijn favoriete slechte acteur. Zolang hij een rol moet spelen waarin hij de verslaafde chagrijn speelt is hij geweldig. Zodra hij wat anders doet.... Niet echt. In deze film speelt hij de cynische tovenaar Balthazar die Jay moet opleiden tot een goede tovenaar zodat hij de slechte Morgana kan verslaan. En dat cynisch doen lukt hem prima, de rest van de rol gaat echter minder. Maar het blijft Cage en zelfs in zijn mindere rollen is hij gewoon vermakelijk om aan het werk te zien.

Het eindresultaat is een typische Disney avonturenfilm geworden. Vanaf de eerste minuut weet je al precies wat er gaat gebeuren en de film doet ook geen enkele poging om je te verrassen. Op de momenten waarin de special effects van het scherm knallen (en dat doen ze) is het best vermakelijk maar zodra de film zich weer op Jay en zijn vriendinnetje Palmer richt zakt het geheel weer in elkaar. Er zitten ook een paar grote gapende plotholes in de film en de keuzes die de hoofdrolspelers maken zijn ook niet altijd even logisch.

The Sorcerer's Apprentice is een typische popcorn film geworden. Zolang je je verstand op nul kan zetten en het krijs stemmetje van Jay kan verdragen is hij best vermakelijk. Verwacht echter niet dat dit de nieuwe Pirates trilogie tetralogie gaat worden. Al zullen ze vast al met een vervolg bezig zijn.

zaterdag 7 augustus 2010

PS triple baby!

Wie mijn Twitter volgt weet dat ik een flinke stapel games had liggen die ik in wou ruilen voor korting op een Playstation 3. Vandaag dus even naar Enschede gegaan en de boel bij Gameshop Twente om de deur gegooid. All in all kreeg ik zo'n 106 euro voor alles. Behalve de Gamecube spellen. Die idioten wouden niet meer dan 1,50 per spel neerleggen. Sorry maar voor titels zoals Soul Calibur II, die ze daar voor 30 euro verkopen verwacht ik wel wat meer centen. Die heb ik dus ook niet ingeruild. Maar voor dit alles kreeg ik wel flinke korting op:
- Een Playstation 3 120 gig
- Disgaea 3
- Cross Edge
- Infamous

In totaal was ik slechts een kleine 200 euro kwijt.
Verder heb ik goedkoop een tweede controller op 1dayfly besteld en is voor een tientje is Metal Gear Solid 4 ook onderweg.

Dan heb ik nog Trinity Universe, 3d Dot Game Heroes, Little Big planet en een hele lading andere games op de wachtlijst staan. De komende dagen zit ik wel goed dus.

vrijdag 6 augustus 2010

Get it right people!

Als ik het over Axolotls heb op het Internet beginnen veel mensen meteen over de Pokémon "Mudkip".
Waarom is mij echter een raadsel. Ik bedoel oordeel nu zelf, welke Pokémon lijkt nu meer op een Axolotl?
Juist ja! De Wooper! Dat grappige beestje rechts.

Oh en wat de namen van mijn axolotls betreft:
Ik heb veel goede suggesties gekregen en ik ben er eindelijk uit.
Het mannetje heet Batman en het vrouwtje Wooper.
Nu nog een tweede luipaardgekko kopen zodat Fred niet zo eenzaam is.

donderdag 5 augustus 2010

De meesten van jullie zullen het al lang vergeten zijn

Ok retro tijd!

Ik durf te wedden dat bijna niemand zich deze serie nog herinnerd: Quaq Quao.
En ik durf ook te wedden dat zodra je de eerste noten van het filmpje hoort alles meteen weer naar boven komt. Die kinderprogramma's die je s' ochtends voor je naar de basisschool ging keek. De wat oudere kinderen hadden tekenfilms en animatie series zoals Alfred J Kwak en Teddy Ruxpin en de jongeren hadden dus series zoals Bolke de Beer en Quaq Quao.

De formule voor elke aflevering was altijd hetzelfde. Eendje praat met zijn vader, zwemt een eindje weg, komt een ander dier tegen, doet dit dier na en keert tenslotte terug naar zijn vader. That's it. Het stelde dus bar weinig voor, maar nu ik er later zo op terug kijk moet het een hels karwei zijn geweest om een typische aflevering in elkaar te zetten. Stop motion animatie is 1 ding. Stop motion origami animatie is heel wat anders. De hoeveelheid tijd en werk die in een filmpje van hooguit 3 minuten gestopt moet zijn is enorm. Het resultaat mag er dan ook wezen want ondanks de simpele vormen en vreemde animaties voelen de eenden toch aan als levende dieren. Best knap voor een kinderserie waarvan jullie al lang vergeten waren dat hij ooit bestond.

woensdag 4 augustus 2010

Ik haat mijn Iphone

Ok... Haat is een sterk woord. Maar ik er is één probleem waar ik me enorm aan erger. Mijn Iphone die plotseling besluit om een app af te sluiten. Het is me de afgelopen dagen steeds vaker overkomen. Ben ik net lekker op gang in Monkey Island 2 knalt mijn Iphone me opeens weer terug naar het hoofdmenu en ben ik al mijn voortgang kwijt. En die autosave functie? Uiteraard werkt die niet in dit soort situaties. En voor de vierde keer alle ingrediënten voor Largo's voodoo pop op moeten zoeken is nu niet bepaald leuk. Dit probleem beperkt zich echter niet alleen tot Monkey Island 2. Zo'n beetje al mijn vaak gebruikte applicaties hebben er last van. Behalve Twitter gelukkig! Maar die applicatie besluit niet langer op te starten na de nieuwste update uitgevoerd te hebben....
Ik hoop dat deze problemen opgelost zijn met de Iphone 4g maar die schijnt nogal zijn eigen problemen te hebben.

dinsdag 3 augustus 2010

Hey Mulder! Wanneer koop je eens een fatsoenlijke camera?

Shut up! I blame Apple.
Dingen die je taak als nachtwaker nogal belemmeren: Een enorm dikke mistbank die je zicht tot 1 meter beperkt.

maandag 2 augustus 2010

Predators

Het is de laatste jaren een behoorlijke hype geworden om oude franchisen weer nieuw leven in te wekken door er grote Hollywood films van te maken. Helaas gaat dit 90% van de tijd helemaal fout. Zoals ik al in mijn A-Team review aangaf vergeten regisseurs vaak wat nou de charme van de serie die ze nieuw leven in willen blazen was. Met bagger producten zoals Charlie's Angels en Dukes of Hazzard. Waarom begin ik hier over? Omdat ik bang was dat Predators hetzelfde lot stond te wachten.

De Predator serie heeft het niet gemakkelijk gehad de laatste jaren. Daar heeft die afgrijselijke "Alien Vs Predator" serie wel voor gezorgd. (Serieus voor een serie die ALIEN vs PREDATOR heet zat er behoorlijk weinig actie tussen deze twee in die films) Ik was dus ook niet echt enthousiast toen ik de bioscoop binnenliep.

Gelukkig bleek mijn angst al snel ongegrond te zijn. Blijkbaar hebben de makers besloten gewoon Predator nog een keer te maken alleen in plaats van één Predator hebben ze er nu drie ingestopt.Voor de rest is de film redelijk hetzelfde gebleven. Een groepje badasses zitten vast in de jungle en worden opgejaagd door de predators. Mensen die veel films gezien hebben weten al snel wat er gaat gebeuren. Binnen de eerste 5 minuten is de vaste cast voorgesteld en na tien minuten weet je al wie er dood gaat, wie de boel gaat verraden en wie de credits halen. Maar daar is niets mis mee, dit vergeet je namelijk al snel zodra de Yakuza gast een predator met een katana te lijf gaat! Zo volledig idioot en over de top, maar tegelijkertijd is het verschrikkelijk awesome! Net zoals de eerst Predator film was dus.

Adrien Brody mag dan wel een rare keuze zijn om de schoenen van Arnold te vullen en zowel fysiek als mentaal lukt het hem ook niet. Gelukkig wist hij dit zelf ook en in plaats van een Swarchenegger rip-off neer te zetten, heeft hij er zijn eigen rol van gemaakt. En ik moet eerlijk toegeven, hij was redelijk badass tegen het einde. Het enigste wat de film een beetje naar beneden trok waren Alice Braga is haar rol als stoere chick (die bij het minste geringste een geweer tegen haar hoofd zet) en de onderliggende boodschap dat de hoofdrolspelers zelf ook redelijke monsters zijn. Serieus het voelt alsof de regisseur naast je zit en je om de 5 minuten even op je schouder tikt en vraagt of je het al door hebt. Die Spetsnaz gast had ook wel wat stoerder mogen zijn. (ze hadden die kerel die in Deadliest Warrior zat moeten vragen) Maar dit alles doet eigenlijk weinig af aan het eindproduct. Predators is eindelijk weer eens zo'n film die precies doet wat hij hoort te doen. Fans van het origineel dat geven wat ze willen.