vrijdag 30 december 2011

Top 10 games uit 2011

Ik ben nooit iemand geweest die met de massa meeloopt als het op het gebied van games aankomt. Maar 2011 heeft me met enkele grote titels toch behoorlijk weten te verrassen. En jullie misschien ook als we naar de positie van de games kijken.

10 Batman: Arkham City

Misschien dat ik deze game hoger zou hebben staan als ik verder was maar ik speel nog maar net. Ik kan nu echter al zien dat het gewoon erg goed in elkaar steekt, al grijpt de game me wel minder dan zijn voorganger.

9 Jetpack Joyride

De Iphone had enkele knallers dit jaar maar geen enkele game heeft zoveel van mijn vrije tijd weten op te slokken. Jetpack Joyride doet exact wat een mobile telefoongame moet doen. Flink wat vermaak ik kleine porties. Geweldig.

8 Tales of the Abyss

De 3DS versie is de vierde keer dat ik deze game een kans gaf omdat ik er elke keer simpelweg niet in kon komen. Ditmaal maakte de game de klik wel en zie ik ook eindelijk in, wat de fans al jaren zagen. Momenteel ben ik met mijn tweede playthrough bezig en ik geniet nog steeds. Gek hoe die dingen soms werken.

7 Disgaea 4

Disgaea 4 wist vanaf de eerste minuut de nare wansmaak van deel drie weg te wissen. Eindelijk kon ik weer urenlang grinden om mijn personages zo sterk mogelijk te maken. De enorme lading mogelijkheden en characters waar je uit kan kiezen zorgen er voor dat deze game ook in 2012 nog regelmatig even in de PS3 gaat.

6 Portal 2

Portal 2 is op zich geen geweldige game. De puzzels zijn simpel op te lossen en het duurt allemaal net iets te kort. Ik heb me echter toch kosteloos vermaakt dankzij de gortdroge humor die deze game heeft. Portal 2 is hilarisch en zorgt ervoor dat je je geen seconde verveelt. Wat dat betreft is de korte speelduur een pluspunt. De game blijft hierdoor namelijk fris en hierdoor kunnen ze het tempo er goed inhouden. Zodat je geen halve minuut zonder een grijs op je gezicht achter je monitor zit.

5 Battlefield 3

Ik heb niets met het FPS genre. Maar Battlefield 3 weet me toch eindeloos te vermaken. Zelfs mensen die niet zo goed zijn in First Person Shooters (Mensen zoals mij dus) kunnen deze game spelen en daadwerkelijk iets doen. Als ik een portie genadeloos neergeknald word ga ik gewoon even wat mensen genezen. Ben ik dat zat dan ga ik met C4 achter tanks aan. Wil dat niet lukken dan stap ik bij iemand in een vliegtuig en maai ik mensen vanuit de lucht neer. Mogelijkheden genoeg en hierdoor verveeld de game geen moment.

4 The Binding of Isaac

Ik heb bijna 100 uur in Isaac gestoken en dat voor een game die me een kleine 5 euro gekost heeft. Hoe goed is dat qua geldbesteding? Isaac is een grappige kruising tussen Nethack en Zelda en voor mensen die deze games kennen zegt dat eigenlijk al genoeg.

3 Skyrim

De op 1 na beste RPG van dit jaar. Skyrim is enorm groot en zelfs nu ik de game uitgespeeld heb, heb ik het gevoel nog geen 10% van wat de game te bieden heeft gezien te hebben. Zeer indrukwekkend en met alle mods die er aan zitten te komen denk ik dat de game nog heel wat uren op gaat eisen.

2 The Legend of Zelda: Skyward Sword

Skyward Sword is de beste Zelda sinds Wind Waker. En ja dat betekend ook dat de game beter dan Ocarina of Time is. Skyward Sword heeft geweldige dungeons, wapens en de game ziet er ook meesterlijk uit. Nintendo krijgt sowieso al bonuspunten omdat ik dit keer ook echt om de personages in het spel gaf. Voor de eerste keer in de hele serie wilde IK Zelda echt redden. Het was niet langer Link's avontuur. Dit keer was het persoonlijk!

1 Xenoblade Chronicles

Geweldige muziek, graphics, personages, verhaal, gameplay, monsters, gebieden etc etc etc. Xenoblade doet werkelijk alles goed. Bijna alle typische J-rpg conventies worden gebroken. Zet deze game naast Final Fantasy XIII en je weet wat ik bedoel. De vrijheid die de game je bied, de enorme hoeveelheid sidequests, personages waar jou acties daadwerkelijk een effect op hebben. Xenoblade is een voorbeeld voor menig J-rpg. De game roept herinneringen aan games zoals Chrono Trigger en Final Fantasy VI op en meer eer kan ik een spel eigenlijk niet geven. IEDEREEN met een WII is het zichzelf verplicht! Dit meesterwerk gespeeld te hebben.

donderdag 29 december 2011

Top 10 slechtste films uit 2011

Helaas was het een stuk eenvoudiger om een lijst slechtste films van 2011 op te stellen, want er zaten behoorlijk wat stinkers tussen. Naar mijn mening waren ditde grootste boosdoeners.

10 Green Lantern

Waarom ze besloten hebben om Green Lantern te verfilmen is mij een raadsel. Waarom ze het op een middelmatige manier als deze gedaan hebben al helemaal. Green Lantern is met zijn bizarre aliens en buitenaardse setting niet een soort film die je in een paar jaar in elkaar gooit. Hier had veel meer moeite in gestoken moeten worden want dit resultaat is onbedoeld hilarisch en kinderachtig. Thor deed het met zijn vreemde setting en personages stukken beter.

9 Season of the Witch

Drive Angry 3D liet zien hoe je een volslagen belachelijke film, toch goed kan maken. Season of the Witch laat juist zien hoe je dat niet moet doen. Het grootste probleem is dat de film zichzelf serieus neemt en laten we eerlijk zijn, met Nicolas Cage als hoofdrolspeler moet je dat gewoon niet doen.

8 Three Musketeers

Veel lawaai, een regisseur die zijn fetisj voor zijn "muze" niet onder stoelen of banken steekt, het originele verhaal inruilt en wanhopig probeert de nieuwe Pirates of the Carribean te worden... Ik kan nog wel even doorgaan. Dit was gewoon rommel van de onderste plank.

7 Scream 4

Het grootste probleem met Scream 4 is dat de film voor de verkeerde doelgroep gemaakt is. Scream is gemaakt voor fans van de originele trilogie. Helaas doen ze echter helemaal niets om deze doelgroep te verrassen en uiteindelijk zit je dan met een voorspelbare saaie film. De kills zijn niet eens zo geweldig! Waar doe je het dan nog voor?

6 Conan the Barbarian

Gek genoeg is mijn grootste probleem met Conan een gebrek aan diepgang. Ja diepgang in een Conan film, ik vind het zelf ook vreemd klinken. Conan speelt zich af in een geweldige setting met enorm interessante personages en locaties. En hoewel de film sterk begint zakt de boel al snel in elkaar en uiteindelijk blijft er een lege lawaaierige en vergeetachtige film over. Het zegt toch wel wat als de Schwarzenegger versie eindeloos beter is.

5 Captain America: The First Avenger

1 vraag: Waarom bestaat de hele eerste helft van deze film? Niemand wil Captain America als een circus artiest zien optreden. We willen zien hoe hij Nazi's in elkaar beukt en een idool voor het Amerikaanse volk is. Dit krijgen we pas na een dik uur saaie ellende en zelfs dan zijn de domme ploholes een door in het oog. Waarom wil het leger geen supersoldaat gebruiken? Waarom moet Captain uiteindelijk het vliegtuig in het ijs laten storten als hij meer dan instaat is het op het ijs te landen? Ik kan nog wel even doorgaan maar het is de moeite niet. Hopelijk is de grote Avengers film volgend jaar WEL de moeite waard.

4 Real Steel

Real Steel probeert de nieuwe Rocky te worden. Maar waar Rocky een menselijk verhaal over wat het is om een man te zijn is, is Real Steel een lawaaierige domme actiefilm met robots. Hugh Jackman doet zijn uiterste best maar dat irritante drolletje dat elke scene naast hem staat haalt de boel elke keer weer omlaag.
Boksen met robots is sowieso een idioot concept.

3 13

Niet veel mensen hebben 13 gezien en dat is maar goed ook want dit vergeetachtige stuk bagger is de moeite ook niet waard. Het grootste misdrijf dat deze film pleegt is dat hij helemaal geen gebruik maakt van de ijzersterke cast. Mensen zoals Jason Statham, Danny Trejo en zelfs Fiddy! Grote namen maar de film doet er helemaal niets mee. Bijna alle verhaallijnen krijgen een snel afgeraffelde en waardeloze conclusie. Jammer want hier had veel meer ingezeten.

2 Fast 5

Waarom bestaat er een vijfde deel in de Fast en Furious serie? Zelfs de makers schamen zich ervoor en kiezen er al een tijdje voor om de films anders te noemen. Fast 5 stelt echter enorm teleur omdat er amper geracet wordt in deze film. Dat moet toch wel het meest idiote aan dit hele debacle zijn! De finale is ook zo overdreven en over de top dat het zelfs voor Fast and Furious maatstaven ongeloofwaardig en lachwekkend is.

1 Transformers 3: Dark of the Moon

Moet ik hier nog iets over zeggen? Na voor de derde keer op een rij mijn jeugdsentiment systematisch verkracht zien te worden door deze talentloze, niet grappige, arrogante en waardeloze regisseur ben ik er klaar mee. Transformers 4 (En we weten allemaal dat deze gaat komen) krijgt geen rode cent van me. Zelfs niet om te kunnen lachen om het wanproduct. De grap is er nu wel van af meneer Bay. Ga je op iets anders richten of zo...MOTHERFUC....

woensdag 28 december 2011

Top 10 films uit 2011

2011 Was nu niet bepaald een geweldig jaar voor films. Niet dat alle films die dit jaar uitkwamen bagger waren, maar het grootste gedeelte was gewoon matig. En misschien is dat nog wel erger dan slechte films. Slechte films, vooral de onbedoeld slechte, blijven toch hangen, matige films daar in tegen ben je al vergeten als je de bioscoop uitloopt. Gelukkig zaten er ook een aantal goede films tussen en dit is mijn persoonlijke top 10.


10 Drive Angry 3D


Drive Angry 3D bewijst dat een film niet goed hoeft te zijn om toch voor vermaak te zorgen. Nicolas Cage als dronken, onsterfelijke malloot die achter een gestoorde cultleider aanzit, zorgt voor eindeloos vermaak. Ja het is slecht, nee het slaat nergens op maar toch zit je vol vermaak naar het scherm te kijken.


9 Cowboys & Aliens

Cowboys & Aliens is een uniek geval. Vaak als stripboeken verfilmd worden halen ze nooit de kwaliteit van het originele verhaal. Bij Cowboys & Aliens is het juist omgedraaid. De strip was matig en saai. Deze film alles behalve dat.


8 The Hangover 2


Blijkbaar was de formule van The Hangover sterk genoeg om er nog een vervolg uit te persen. Ik had er geen hoge pet van op, maar uiteindelijk ben ik toch tevreden naar huis gegaan. De humor is wat lomper, de grappen wat platter, maar het is nog steeds even vermakelijk als deel 1. Hoe deel 3 het er af gaat brengen is echter niet zeker...


7 X-Men: First Class


Flink wat stripverfilmingen dit jaar, X-Men: First Class is een reboot van de X-men films en in tegenstelling tot de campy trilogie die we eerdere jaren gehad hebben probeert deze film een serieus verhaal te vertellen en op sommige domme plotpunten en personages na slaagt de film daar ook in.


6 Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides


De filmcritici ramden deze film keihard de grond in. Gek genoeg omdat elementen waarop de oorspronkelijke trilogie bekritiseerd werden ontbraken. Gek hoe dat werkt. Ik was van mening dat het een vermakelijke avonturen film was en dat ik precies kreeg wat geadverteerd was.


5 True Grit


Ik mag dan problemen met het einde hebben, zelfs ik zie in dat de rest gewoon erg goed in elkaar steekt. True Grit is een interessante film, met goed uitgewerkte personages, de juiste dosis van actie, drama en zelfs een scheutje humor.


4 Hobo With a Shotgun


Niet veel mensen wisten dat Rutger Hauer in meer dan 1 film gespeeld heeft dit jaar. De Heineken Ontvoering was een flinke lading middelmatige troep. Hobo With a Shotgun daar in tegen is volslagen idioot en off the wall. En de reden waarom deze film zo goed werkte was Rutger Hauer. Hauer speelt een zwerver die het tegen een gestoorde maniac en zijn twee sadistische zonen op moet nemen. Dit is even belachelijk als je zou verwachten, maar de manier waarop Hauer de zwerver neerzet is fenomenaal.


3 Thor


Van alle stripverfilmingen dit jaar was Thor zonder twijfel de beste. Hoe ze het voor elkaar gekregen hebben om een bizar concept zoals Thor toch goed uitgewerkt te hebben is me een raadsel. Dit had heel snel een onbedoeld hilarisch wanproduct kunnen worden. Maar dankzij de goede cast, het vlotte verhaal en de indrukwekkende special effects is het toch een van de betere films van 2011 geworden.


2 Rise of the Planet of the Apes


Ik heb de Planet of the Apes serie altijd al een warm hart toegedragen. Ik was dan ook doodsbenauwd dat de nieuwste film in de serie een afgrijselijke mislukking zou worden. Maar dat bleek allemaal ongegrond. ROTOPA is een geweldige film dat respect voor zijn voorgangers toont en daadwerkelijk een goed verhaal wil neerzetten. En de film slaagt hier ook volledig in. Geweldige special effects en een ijzersterke cast zorgen er voor dat er slechts 1 betere film in 2011 te zien was, namelijk:


1 Super 8


Super 8 voelt aan als een nostalgie trip. Vrijwel vanaf de eerste seconde roept de film herrieneringen aan films zoals Goonies en E.T. op. Gelukkig heeft Super 8 ook genoeg karakter van zichzelf en mede dankzij de sterke cast, van grotendeels kinderen nog wel! Is het eindproduct... Super! Ja, ja slechte grap ik weet het.

Morgen gaan we naar de 10 slechtste films van 2011 kijken. Een lijst die heel van eenvoudiger in elkaar te steken was...

maandag 14 november 2011

Drie ongerelateerde dingen

Ongerelateerde ding 1


Updates zijn traag de laatste tijd. Maar met Zelda Skyward Sword, Skyrim, Arkham City en Battlefield 3 kan je me dat niet kwalijk nemen toch?


Ongerelateerde ding 2


De goedheiligman is weer in Nederland en behalve duizenden tweets over de mijter die verkeerd om zat betekend dit helaas ook dat de Sinterklaas muziek weer vrolijk in de winkel speelt. Is er een mogelijkheid om 1 maand lang chirugisch je oren dicht te laten lassen? Binnenkort meer hierover.


Ongerelateerde ding 3


De WC bij ons op het werk zit blijkbaar al sinds vorige week maandag onder de stront. En na een week ziek geweest te zijn is hij nog steeds niet schoongemaakt. Uiteraard helpt de houding van ons ook niet echt. Iedereen denkt namelijk dat de ander deze smerige taak wel op zich neemt.

dinsdag 8 november 2011

Real Steel

Boksen is een fantastische sport, de strijd tussen twee mensen die het samen in de ring uitvechten wakkert iets in onze oerinstincten aan. Een gevecht tussen rivalen, waar bloed, zweet en tranen in gestoken worden. Ik kan me weinig menselijkers voorstellen. En ik ben niet de enigste want door de jaren heen zijn er talloze films over deze sport gemaakt en regisseur Shawn Levy stapt ditmaal de ring in om het met Real Steel te proberen.

De tagline van de Real Steel trailer is "The Fight Get's Real" En daar begint het probleem ook al meteen. In Real Steel zijn het geen mensen maar robots die met elkaar op de vuist gaan en daardoor valt alle charme van de bokssport weg. Er zit geen persoonlijke investering in de gevechten. We kunnen ons niet inleven in de pijn en moeite die de robots moeten doorstaan. Het neemt het menselijke uit boksen weg! Het concept alleen al valt dus enorm op zijn bek maar wat heeft de film dan nog meer?

Hugh Jackman natuurlijk! En daar pronkt de film ook volop mee. Zelfs op de posters neemt hij meer ruimte in beslag dan de robots waar het eigenlijk om moet draaien. In de film speelt hij Charlie Kenton een ex bokser die na een aantal nederlagen zijn handdoek in de ring gegooid heeft en een carrière in het robot boksen wil beginnen. Zijn arrogantie en nonchalante gedrag zorgen er echter al snel voor dat hij met duizenden dollars aan schulden opgescheept zit.
Daar komt verandering in als hij op een dag naar de rechtbank moet komen omdat zijn ex en de moeder van zijn 11 jarige zoontje overleden is. Charlie maakt hier dankbaar gebruik van door zijn zoontje voor 100.000 dollar te verkopen aan de zus van zijn ex. Hij is nogal een eikel mocht je dat nog niet doorhebben. Hij zit echter nog een paar weken aan het ventje vast en uiteraard bouwen ze een band op en duiken ze samen de wereld van het robot boksen nog eens in.

Hugh Jackman speelt dus een enorme eikel, maar gelukkig doet hij dit wel goed. Helaas draait de film eigenlijk niet zo zeer om hem, maar om zijn 11 jarige zoontje Max gespeeld door Dakota Goyo, die ik het beste kan beschrijven als Young Anakin Skywalker 2.0. Een afgrijselijk irritant, arrogant en vervelend rot ventje die je het liefst geplet ziet worden door de eerste de beste robot. Eigenlijk liegt de film dus gewoon keihard tegen je. In de trailer en op de posters wordt je Hugh Jackman en grote robots belooft. Maar de echte nadruk legt de film op zijn zoontje en de robot die hij op de sloop gevonden heeft. We krijgen dus niet Jackman en robots, maar Goyo en zijn E.T. Robot.

Het concept werkt dus niet en de cast ondanks het prima acteerwerk van Jackman ook niet. En dan blijft er eigenlijk alleen een flinke lading leeg en luidruchtig metalen geweld over.

dinsdag 25 oktober 2011

Johnny English Reborn

Je het van die acteurs die gewoon op je lachspieren werken. Rowan Atkinson is zo'n acteur voor mij. De droge koppen die deze man kan trekken weten me elke keer weer in een goed humeur te brengen. Je moet echter wel van zijn humor houden want lang niet iedereen houdt het 2 uur uit met deze gast. Voor mensen zoals mij draait Johnny English Reborn nu in de bioscopen.

Om de een of andere reden is deze film massaal gepromoot in Nederland. Reclame op televisie, kranten, billboards, noem maar op! Waarschijnlijk komt het omdat we in een nogal dode maand qua films zitten. Elke grote studio wacht namelijk tot november/december om van de feestdagen gebruik te maken. Het lijkt me namelijk niet dat de studio denkt dat Johnny English Reborn de kickstart is van DE nieuwe grote franchise, want laten we eerlijk zijn, daar is deze film niet toe in staat.

Het verhaal stelt weinig voor. Johnny English heeft zich na een enorme blunder teruggetrokken bij een groep monniken. Deze trainen hem lichamelijk en (voor zo ver dat kan) mentaal om terug in actie te komen als een geheime organisatie een plan in werking stelt om de Chinese premier te vermoorden. Er is echter een hoop veranderd in de spionnen wereld en blijkbaar is er ook een dubbelspion aan het werk die de boel van binnenuit saboteert. Kortom, genoeg werk aan de winkel dus.

Het fijne aan Johnny English Reborn is dat je precies krijgt wat je verwacht. De film doet geen rare onnodige dingen, maar geeft je gewoon een kleine 2 uur gortdroge humor en Atkinson die gekke bekken trekt. Het is Atkinson die de volledige aandacht van het publiek opeist en de rest van de cast loopt een beetje achter hem aan. Geen probleem als je een fan van hem bent, maar ik raad iedereen die de typische "Mr. Bean humor" niet kan waarderen deze film af. Voor de rest van ons het is gewoon een lekkere avond lachen geblazen. Exact wat we van Rowan Atkinson gewent zijn.

vrijdag 21 oktober 2011

De meesten van jullie zullen het al lang vergeten zijn

De basis van drama is conflict. En nergens zie je dat zo goed als in de eeuwige strijd van goed tegen slecht. Speelgoedfabrikanten spelen hier dus ook graag op in want laten we eerlijk zijn, wat is nu gemakkelijker? Ontwerp een setje helden en schurken met allemaal hun eigen talent/wapen/kracht, Knoop er vervolgens een tekenfilmserie tegen aan en voila! Instant money!
Het is dus ook niet verrassend dat er duizenden van deze tekenfilms gemaakt zijn in de jaren 80/90. M.A.S.K, Transformers, Dino Riders, Visionairs en C.O.P.S.
Fighting Crime in a future time!

Ik moet eerlijk toegeven dat ik me nog maar weinig van C.O.P.S. kan herinneren. Behalve dat de hoofdrolspeler Bulletproof heet en dat de intro awesome was. De formule was enorm simpel. Een schurk met een bepaalde kracht probeert een misdaad te plegen en een of twee leden van het C.O.P.S. team met hun eigen kracht/gadget moeten dit voorkomen. En kinderen moeten vervolgens naar hun ouders gaan om ze te smeken de nieuwste objecten uit de C.O.P.S. speelgoedlijn te kopen.
Of de serie nu wel of niet het kijken waard was is voor mij een raadsel. Misschien tijd om de DVD boxset maar in huis te halen.

donderdag 20 oktober 2011

HEYYEYAAEYAAAEYAEYAA



Je zou misschien denken dat IK wel enig idee heb waar dit over gaat.... Helaas niet. Zelfs op de vraag hoe ik in vredesnaam aan dit filmpje gekomen ben kan ik je geen antwoord geven. Mocht je toch een verklaring willen hebben... Youtube. Ja dat verklaard een hoop denk ik, Youtube...

dinsdag 18 oktober 2011

Vroeger was het allemaal veel eenvoudiger

Disgaea 4 spelen komt bijna in de buurt van raketwetenschap. Om sterker te worden in het spel moet je vijanden verslaan, maar op een bepaald moment gaat dat niet snel genoeg. Wat je dan kan doen is reverse piraten om een statistician te krijgen. Maar in het beste geval is deze statistician een level of 20. Om het maximale effect te bereiken moet je er net zo veel vangen tot je ze kan combineren in een level 300 statistcian. Dit moet je dan 6 keer doen en ze in hetzelfde voorwerp stoppen. Vervolgens moet je de Mountain of Ordeals 4 vrijspelen, een karakter met de aanval "Big Bang" hebben, 2 monsters die kunnen fuseren en dan kunnen magichangen. (Iets dat je ook weer vrij moet spelen door aan bepaalde criteria te voldoen) en DAN kan je pas echt beginnen met goed te levelen.

Ben ik je na de eerste zin kwijt geraakt? Geeft niets dat is totaal begrijpelijk. Ik gaf dit voorbeeld juist om aan te geven dat games tegenwoordig steeds ingewikkelder worden. Voor iemand die opgegroeid is met een NES doe ik het gelukkig nog redelijk goed, maar vooral voor nieuwkomers kan het allemaal erg ingewikkeld zijn.
Als klein jochie kwam ik vroeger bijvoorbeeld muurvast te zitten tijdens Rescue Rangers voor de NES. Ik kwam bij de eerste baas en had geen flauw idee hoe ik deze moest verslaan. Uiteindelijk waren we als familie zo wanhopig dat we de Nintendo hulplijn gebeld hebben. De oplossing bleek uiteindelijk verdomd simpel te zijn. Die rode bal die je van links naar rechts kon gooien, kon je blijkbaar ook OMHOOG gooien. Achteraf ontzettend logisch natuurlijk maar dit en de 5 gulden die het bellen naar die hotline kostte, hadden allemaal voorkomen kunnen worden als ik de handleiding had. Helaas was dit niet het geval aangezien we al onze spellen bij de plaatselijke videotheek leenden. En alle handleidingen daar na een dag al verdwenen waren.

Het is simpelweg bizar hoe ver ik gekomen ben. Tegenwoordig speel ik spellen die meer op kwantumfysica lijken dan op vermaak. Ben ik met de games meegegroeid, of was ik simpelweg een dom ventje toen ik 8 was. Beide opties kunnen natuurlijk ook...

maandag 17 oktober 2011

Three Musketeers

Het verhaal van de drie musketiers is al talloze keren verfilmd. Wat wil je ook met een tijdloos verhaal over camaraderie, verraad en zwaardvechten. Het leent zich perfect voor een vermakelijke avonturenfilm.  Daarom is het ook al een goede 20 keer gedaan. Maar blijkbaar dacht regisseur Paul W.S. Anderson daar anders over.

Anderson is uiteraard bekend van zijn belabberde Resident Evil films. Een serie waarin hij het bestaande verhaal zo goed als achterwege laat om zijn eigen slow motion gevulde explosie spektakels te vertellen. En dat is dan ook exact wat hij met de Three Musketeers gedaan heeft. Het begint allemaal redelijk trouw met de heetgebakerde d'Artagnnan die er op uittrekt om een musketier te worden en samen met de 3 aan lager wal geraakte musketiers de overname van een corrupte kardinaal moet zien te voorkomen. En dan komen de vliegende schepen om de hoek zetten. Nee dat lees je niet verkeerd, vliegende schepen. En vanaf dat moment slaat de film ook helemaal door en blijft er eigenlijk maar weinig van het originele verhaal over.

Nu zou dat eigenlijk niet zo erg zijn zolang het eindproduct maar vermakelijk is. Maar Three Musketeers zit vol met dode momenten, mislukte pogingen tot humor en slow motion scenes.
Bijna al deze slow motion scenes zijn echter toegewijd aan één personage Milady gespeeld door Milla Jovovich. Anderson heeft namelijk een ontzettende fetisj voor deze dame en ze speelt dan ook in zo'n beetje al zijn grote films. Helaas speelt zo altijd hetzelfde personage en ook deze keer is het maar een saaie doos die de aandacht afleidt van de personages waar het verhaal eigenlijk om hoort de draaien. De overige cast die met mensen zoals Orlando Bloom, Ray Stevenson en Logan Lerman erg goed in elkaar zit krijgt eigenlijk pas vanaf de tweede helft echt de tijd om te schitteren. Maar dan is het eigenlijk al te laat omdat ze overdonderd worden door de special effects en het lawaai van oorlogvoerende vliegende schepen.

Paul W.S. Anderson heeft wanhopig geprobeerd om de nieuwe Pirates of the Carribean te maken maar de film schiet toch echt veel te kort om dat waar te maken. Hij bewijst wederom dat hij maar 1 soort film kan maken en helaas zijn dat geen goede films.

donderdag 13 oktober 2011

Tv time has crept up on me

Whoa whoa whoa! Wat is hier allemaal aan de hand? Dit was het Nieuws, Southpark, Mythbusters, Dexter... Danny Trejo schijnt in Sons of Anarchy mee te spelen, dus misschien tijd dat ik daar ook eens naar ga kijken.
Hoe kan het dat ik dit allemaal gemist heb? Normaal gesproken ben ik altijd op de hoogte van wanneer welke show begint maar het is me totaal voorbij gegaan deze keer! Zal het te maken hebben met het feit dat ik te druk bezig ben met school opdrachten? Het zal toch niet zo zijn dat ik volwassen aan het worden ben!
Ik denk dat ik dit seizoen maar lekker rustig aan doe en de afleveringen laat op stapelen. Ik heb de eerste 3 seizoenen van Dexter in een dikke week gekeken en niet elke week hoeven te wachten heeft ook zo zijn voordelen. 

Then again, het vorige seizoen eindigde op zo'n belabberd slechte noot, dat ik eigenlijk ontzettend nieuwsgierig ben of het nu wel aan seizoen 2 en 4 kan tippen...

dinsdag 11 oktober 2011

30 Days of Gaming Day 14

The game game


Iedereen die regelmatig op het internet zit is waarschijnlijk wel bekend met "The Game" en ja, je hebt zojuist verloren.

The Game is typisch zo'n grap die alleen de digitale generatie van ons kent. Grote kans dat je ouders geen flauw idee hebben waar je het over hebt als je ze verteld dat ze zojuist "The Game" verloren hebben. De grap van The Game is echter niet mensen er in laten trappen, dat is enorm simpel. Ik heb het nu al meerdere keren gedaan. Het is de manier waarop je mensen te pakken neemt. Draai Daft Punk met Digital Love bijvoorbeeld, mensen die The Game spelen weten precies wat ik bedoel.

Uiteraard zijn er mensen die het allemaal veel te serieus nemen en zoals met zoveel op het internet is dat juist niet de bedoeling. Mocht je je er toch druk om maken, speel dan "The Better Game" de regels zijn simpel. Elke keer als je The Game verliest, win je The Better Game. Probleem opgelost!

donderdag 6 oktober 2011

Drie ongerelateerde dingen

Ongerelateerd ding 1:
Twee defecte headsets in twee dagen. Great job Media Mark Hengelo! Nu de vraag of ik met de tweede terug naar de Media Markt ga en het risico loop WEER een defecte headset mee naar huis te nemen of met deze richting de fabrikant stap en hoop daar beter behandeld te worden.

Ongerelateerd ding 2:
Zomer droogte is officieel voorbij. Disgaea 4, Castlevania: HoD, 4 swords 3DS, Rage, Arkham City, Uncharted 3, Xenoblade en vast nog meer. Ik kom tijd te kort! Over luxe problemen gesproken.

Ongerelateerd ding 3:
Steve Jobs is overleden. Zonde, de man was een genie. Maar veel meer hoef ik er niet over te zeggen. Dat laat ik aan twitter over.

dinsdag 4 oktober 2011

Ranja wesp

En jullie maar denken dat ik door de belachelijke verpakkingen heen was of niet?

RANJA WESP!
Ok, waar moet ik beginnen...
We kennen allemaal de situatie wel. Het is een warme zomerdag (Ok, misschien hebben we er daar niet zo veel van gehad dit jaar) en je kleine neefje of nichtje drinkt een glas ranja. Dan komt er zo'n irritante wesp aanvliegen, valt dat kind aan en het eindigt altijd in tranen. Wespen en Ranja gaan gewoonweg niet samen. Dus waarom in Godsnaam een wesp als mascotte voor je ranja? Dat is zo'n beetje hetzelfde als Hitler op een verpakking Jodenkoeken zetten!

woensdag 28 september 2011

NuJij drinking game

Ik denk dat ik vandaag toch wel het laagste niveau op het Internet tegengekomen ben. NuJij. De nieuwswebsite nu.nl heeft een apart onderdeel waar mensen op de verschillende nieuwsberichten kunnen reageren. Vaak levert dit ware pareltjes op zoals deze:

"Kun je nagaan hoe wezensvreemd en los van de werkelijkheid
sommige knaapjes zijn,
iedereen met een beetje kennis van het nieuws en realiteit
weet dat hij niet de eerste sukklaar is die met zo'n verzonnen
dreig-tweet komt, ( en vooral ongestraft wegkomt )

onnozele insecten zijn het, die met hun puberale hersentjes gelijk
het eerste stomme geintje uithalen dat ze maar voor de geest komt.
( bij gebrek aan sex waarschijnlijk"


Het gaat hier over een jochie van 13.


Wat ook altijd hilarisch om te zien is, zijn de anti Christenen op NuJij. Je kan er een leuk drankspelletje van maken. Klik een willekeurig nieuwsitem aan en ga naar NuJij.
- Neem 1 shot als een kerk of willekeurige geloofsuiting gebashed wordt..
- Neem er nog een als religie helemaal niet van toepassing was over het nieuws item.
- Neem tenslotte nog een shot als de hele discussie uitdraait op geloof vs terrorisme.

Ik ben trouwens niet verantwoordelijk als je binnen een paar minuten richting het ziekenhuis gebracht moet worden.

vrijdag 23 september 2011

Game Center CX

Ik heb een nieuwe verslaving. Het Japanse programma Game Center CX.
Iemand beter en slimmer dan mij heeft de show ooit omschreven als Top gear, alleen dan met klassieke videogames. Een betere beschrijving zou ik niet kunnen bedenken.
Game Center CX heeft een enorm simpele formule. De Japanse komiek Shinya Arino wordt opgesloten in een kamer en mag niet weg voor hij een bepaalde game uitgespeeld heeft. Vaak zijn dit extreem moeilijke spellen en het leukste is... Arino is helemaal niet goed in videogames.

Iedereen die opgegroeid is met een NES/SNES kan zonder twijfel van de serie genieten. De positieve houding voor Arino begint met een spel, zijn eerste onvermijdelijke game over, de frustratie van die ene baas die gewoon niet te verlaan lijkt te zijn. Het zit allemaal in de serie.
Het hart en ziel van Game Center CX is ongetwijfeld het  "slachtoffer" Arino. Het doorzettingsvermogen en de inspanning die deze man vertoont is fenomenaal. Hij begint elke aflevering fris en opgeknapt maar vaak eindigt een aflevering in de late uren en ziet de arme man er ongeveer zo uit:

Game Center CX is helaas niet te zien in Nederland en ook al worden er vertaalde streams getoond op de website Kotaku, zonder een Amerikaans IP adres kan je ze niet bekijken.
Mocht ik toch je intresse geprikt hebben dan kan je hier een aflevering downloaden.
http://www.megaupload.com/?d=ZF1PLDP5
Helaas zijn lang niet alle afleveringen vertaald, maar gelukkig duiken er voortdurend nieuwe afleveringen op.

dinsdag 20 september 2011

Drie ongerelateerde dingen

Ongerelateerd ding 1:
Ik ben op een koolhydratenarm dieet. En eet dus tussen de middag voornamelijk eieren. Geen probleem tot je opeens een ei met een dood kuiken er in voorgeschoteld krijgt. Enorm ranzig, maar blijkbaar is het een delicatesse in sommige landen. Nu zit ik in de rare mindset dat elk ei een potentieel gevaar is en breek dus heel voorzichtig de eieren open, hopend dat ik niet gegroet word door rood bloedend eiwit.

Ongerelateerd ding 2:
Xenoblade Chronicles uitgespeeld! Ok, niet helemaal uitgespeeld aangezien ik zeker nog een dikke 100 uur aan sidequests te gaan heb, of en wanneer ik dat allemaal ga doen is nog maar de vraag.

Ongerelateerd ding 3:
Really Saxion? Is het nu echt zo moeilijk om een rooster voor ons in te plannen dat niet uit minimaal 3 uur aan tussenuren per week bestaat? Ik heb nuttigere dingen te doen dan eindeloos op jullie hoorcolleges wachten.

maandag 19 september 2011

Conan the Barbarian

Wat niet veel mensen weten is dat de originele Conan film een van mijn favoriete films is. Ja ik heb het over die Schwarzenegger film (GIMME BACK MY FATHARS SWOOOOORD) ik was dus ook erg geïnteresseerd in de nieuwe Conan film. Sure Marcus Nispel heeft nu niet bepaald meesterwerken op zijn naam staan, maar hoe moeilijk kan het zijn om een vermakelijke Conan film te maken? Jason Momoa maakt door zijn fysieke bouw alleen al een perfecte Conan en Morgan Freeman spreekt de film in! (Ok 2-3 minuten in totaal, maar toch!)

Conan opent met een baby die net gemist wordt door een pijl en vervolgens midden op een slachtveld geboren wordt. Dit zet meteen de toon voor de hele film want werkelijk 90% van deze film bestaat uit vechten.  Niet dat Conan geen reden heeft om te vechten, een gestoorde schaduwkoning en zijn even getikte dochter moorden namelijk zijn hele dorp uit en Conan als enigste overlevende zweert natuurlijk wraak. Maar toch. Conan is meer dan alleen vechten. De achtergrond van Conan, de wereld waarin hij leeft, de diverse personages die hij tijdens zijn reizen ontmoet, alles is tot het absolute minimum teruggebracht zodat Nispel zich op 1 ding kan focussen, vecht scenes.
Deze zitten prima in elkaar, maar omdat ze elkaar in zo'n hoog tempo opvolgen raak je als kijker snel vermoeid. Ze hebben ook geen impact omdat je weinig tot geen band op kan bouwen met de diverse personages. De film draait om Conan en alle andere personages, hoe interessant ze ook mogen zijn worden maar een beetje naar de achtergrond geschoven.

Het voelt alsof de regisseur Nispel bang was dat hij de aandacht van het publiek zou verliezen als er niet elke 10 minuten een gevecht scene zou zijn. Helaas heeft zijn aanpak het omgekeerde effect gehad en juist omdat de film niet veel meer is dan een aaneenschakeling van gevechten zonder enige substantie of impact veranderd de boel in een eentonige luidruchtige B-film en niet de goede soort zoals de Schwarzenegger klassieker.

woensdag 14 september 2011

Ik wil mijn oude handhelds terug damnit!

Wat ik tegenwoordig steeds meer mis zijn echte handhelds. Ja de 3DS en de Vita zijn cool maar naar mijn mening zijn het bijna geen handhelds meer. Het eerste probleem met de nieuwe handhelds zijn de erbarmelijk slechte batterijen. Na 3-5 uur gamen is je handheld leeg en eigenlijk moet je hem dus dagelijks aan de oplader leggen. Zowel de 3DS als de Vita hebben hier last van. Mijn oude gameboys gingen veel langer mee. Natuurlijk hadden deze ook slechtere graphics, maar dat brengt me tot mijn tweede punt.

Waarom moeten handhelds zo nodig op consoles lijken? Een handheld is geen super scherpe HD graphics nodig. Ja het is leuk, maar de batterij houdt dat nooit lang vol en daarmee vergeet je een beetje het doel van een handheld. Sowieso moeten developers eens rekening houden met het feit dat je geen volledige console ervaring op een handheld kan krijgen. die dingen zijn gemaakt zodat je ze op elk moment kan afsluiten. Veel grote console titels stellen je daar niet toe in staat. En het hoeft ook helemaal niet! Als ik een volledige console ervaring wil hebben doe ik dat lekker voor mijn tv, met een zak chips en een biertje. Mijn handheld heb ik voor treinritten etc. Om korte simpelere spellen op te spelen.

Zowel Nintendo als Sony lijken dit te vergeten en gek genoeg is het Apple die het wel goed doet. Mijn iPhone heeft mijn oude en nieuwe handhelds al lang en breed vervangen en spellen zoals Jetpack Joyride en Tiny Wings zijn perfect voor wat simpel vermaak tijdens treinritten. En de batterij gaat nog langer mee ook.

dinsdag 13 september 2011

Ik heb niets nuttigs te melden

Dus hier is een Japanse gast die Super Mario World op 4.17 keer de normale snelheid probeert te spelen.

maandag 12 september 2011

30 Days of Gaming Day 13

The traveling game


Als je net zoals mij regelmatig lange stukken met het openbaar vervoer moet reizen zijn handhelds DE uitvinding. Een goede handheld game kan je zo oppakken even spelen en op elk moment weer wegleggen. Dit is iets wat veel moderne handheld games nogal lijken te vergeten. Een game die dit echter perfect doet is Fire Emblem voor de GameBoy Advance.

Fire Emblem is eigenlijk de zevende game in de serie maar blijkbaar vond Nintendo het niet de moeite waard om de serie in het westen te introduceren. Dit veranderde allemaal toen de personages enorm populair bleken te zijn in Super Smash Bros Melee. Fire Emblem is strategy rpg met een twist. Als een van je personages namelijk dood gaat zijn ze ook permanent dood. Er is geen enkele manier om een gestorven unit terug te krijgen. Dit maakt het spel enorm hardcore en verslavend. Het leuke aan deze aanpak is namelijk dat je extra veel waarde aan je units gaat hechten. De game maakt hier ook dankbaar gebruik van. Al je units hebben hun eigen uiterlijk en karakter. Sommigen kunnen onderling met elkaar praten en je hebt zelfs invloed op het einde van de meeste personages. Niets is dus frustrerender om je favoriete unit te zien sterven door een domme fout die jij gemaakt hebt. Het is dus ook de missie van elke Fire Emblem speler om te zorgen dat niemand het loodje legt.

Wat de game ook geweldig doet is je voortgang bijhouden. Na elke zet saved de game, je kan dus op elk moment je GBA uitzetten zonder je zorgen te maken over eventueel saven. Perfect voor onderweg dus

zaterdag 10 september 2011

Once Upon a Monster



Ik weet dat het een typisch kinderspelletje gaat worden waarin je alleen maar als een malloot voor je TV loopt te zwaaien. Maar door dit soort reclames alleen ben ik helemaal fan van deze game.

vrijdag 9 september 2011

Final Destination 5 3D

Ik heb laatst dus Final Destination 5 3D gezien en ik weet echt niet hoe ik hier nu een recensie over moet schrijven. Het is voor de vijfde keer op een rij dezelfde middelmatige meuk die we van de serie gewent zijn. Het heeft dus helemaal geen nut om deze film te beschrijven aangezien het exact hetzelfde als de vorige 4 delen is.

Nee in plaats van de film te beschrijven wil ik het over een paar problemen met de serie hebben.
1: De formule is enorm eentonig. Alle 5 delen hebben hier last van. Ok misschien telt de eerste niet mee, omdat het de grondlegger van de formule was, maar voor de andere 4 delen gaat exact dezelfde formule op. De formule gaat als volgt. Het slachtoffer loopt in een voor hem of haar redelijk bekend gebied maar de kijker ziet voortdurend gevaar. Kapotte stroomkabels, blenders, uitstekende scherpe objecten etc. Deze zijn echter nooit de (directe) doodsoorzaak. De doodsoorzaak is altijd het minst gevaarlijke. De hints die je dus steeds krijgt zijn niet van belang. Het is dus ook totaal niet spannend als een slachtoffer op een evenwichtsbalk loopt waar een scherpe schroef op uitsteekt. Ze trapt daar niet op iedereen met een halve hersencel ziet dat. Dit gaat op voor ELKE dood in de serie en daardoor zit er totaal geen spanning in de serie.

2: Die domme visioenen. Elke film begint hetzelfde. Iemand krijgt een visioen van een enorme ramp en weet nog net op tijd zichzelf en een paar bekenden te redden van de ondergang. Vervolgens komen ze er achter dat ze toch dood hadden moeten gaan en overlijden ze een voor een op oplopend idiote manieren. De vraag is echter: WAAROM KRIJGEN ZE DIE VISIOENEN STEEDS?! Waarom alleen de eerste keer en daarna nooit meer. Waarom krijgen ze deze überhaupt als ze toch dood moeten gaan? Wie geeft deze visioenen eigenlijk? God? Is de dood gewoon een eikel? Het is maar een domme horrorfilm en je moet er ook niet te veel bij na denken, maar de films brengen het zelf elke keer op! Waarom zit er altijd een personage in de film die expres heel mysterieus doet en weet waarom dit gebeurt? Heb dan ook eens de ballen om een antwoord op deze vragen te geven Final Destination!

Dus ja. Final Destination 5 3D is meer van hetzelfde. Mocht je daar nog steeds geen genoeg van hebben. Veel plezier. Elk ander levend wezen raad ik dit wangedrocht af.

maandag 5 september 2011

A battle of words

Scrabble is weer helemaal hip! Ok het heet geen Scrabble maar Wordfeud en het is totaal anders dan Scrabble! Want in Wordfeud kan je het speelveld random in laten delen zodat geen enkel potje hetzelfde is.
Ok, eigenlijk is het exact hetzelfde als Scrabble, maar wat maakt dat uit? Dankzij dit spel ben ik nu dagelijks uren bezig om de meest idiote woorden te bedenken. En als zelfs een dom woord zoals "neen" met de juiste tegels een goede 30 punten op kan leveren weet je nooit hoe een potje eindigt. Oh en de mogelijkheid om tegen vrienden en vreemden online te spelen is natuurlijk ook geweldig. Het wachten is nu tot iemand Ganzenbord naar de huidige generatie brengt. Want waar ik maar matig in Scrabble ben, domineer ik elk portje Ganzenbord. Make it happen people!

zaterdag 3 september 2011

Cowboys & Aliens

Laten we eerlijk zijn. De enigste reden waarom jij en ik ook maar enigszins geintreseed zijn in deze film is omdat het concept simpelweg idioot is. Cowboys & Aliens past wat dat betreft best in het rijtje van Pirates vs Ninjas etc. Maar is de film meer dan alleen een idioot concept of zit er toch nog wat meer achter?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Nee. De film adverteert cowboys en aliens en dat is ook precies wat je krijgt. (Ok, technisch gezien zitten er ook nog indianen in de film, maar wat had je dan verwacht van een film over het wilde westen?) Het is dus ook erg belangrijk dat je je dit goed beseft. Deze film gaat idioot, belachelijk en onzinnig worden. En daarom is hij ook enorm vermakelijk.
Het verhaal stelt dus weinig voor. Daniel Craig wordt midden in de woestijn wakker met een futuristische armband vast aan zijn arm. Als hij eenmaal een dorpje bereikt heeft vallen de aliens al snel aan en ontvoeren ze een aantal bewoners. Samen met de plaatselijke zakenman (Harrison Ford) en een winkeleigenaar, een klein ventje en een mysterieuze vrouw die meer van de aliens af weet zetten ze de achtervolging in.

De rest van de cast is niet echt memorabel. Het zijn dus ook vooral Daniel Craig en Harrison Ford die de show stelen. Beide mannen laten zien dat ze ook in een idiote film zoals deze prima acteerwerk af kunnen leveren. Al spelen ze de rest van de cast wel van de set.
De film mag dan gebaseerd zijn op de gelijknamige strip uit 2007, maar op de titel na hebben de twee bar weinig in gemeen.

Het enigste echte minpunt van de film is dat hij zichzelf regelmatig te serieus neemt. Uiteraard zijn Daniel Craig en Harrison Ford voortdurend met een wedstrijd stoer kijken bezig. Maar de film bevat ook wat behoorlijk donkere tonen. Deze zijn soms gepast maar voelen ook regelmatig, mede dankzij het idiote concept behoorlijk uit de plaats. Maar uiteindelijk is het totaalproduct toch zeker geslaagd en een ideale popcorn film. Exact wat we van regisseur Jon Favreau gewend zijn.

woensdag 31 augustus 2011

De duistere waarheid achter de Honig familie

Als je te lang dezelfde baan hebt ga je op de meest idiote dingen letten. Dag in dag uit sta ik namelijk met dezelfde producten in de handen en de enigste manier om te zorgen dat ik niet volledig doordraai is om mijn gedachten af te leiden door domme verhaaltjes te verzinnen bij de foto's op de verpakkingen. Neem nu de Honig producten.
Ok, waarom kijkt die meid zo verschrikkelijk eng naar die man? Het lijkt net of ze onder te tafel een mes tegen zijn kruis gedrukt heeft en hatelijk door haar tanden heen vraagt: "LEKKER OF NIET?!" De man kan alleen maar zenuwachtig lachen en proberen om te doen alsof het eten smaakt. En ze eten niet eens lasagne! Ze eten een of andere rijst prut met sla. gek genoeg wordt deze foto op elk Honig maaltijd product gebruikt.

Maar dan heb je de Honig soepen.
Hier lijkt het weer alsof de man de eindeloze bedreigingen en het ranzige eten van zijn vrouw zat is en eens flink van zich af gemept heeft. Nu zit de vrouw zenuwachtig te "genieten" van een bord soep terwijl de man tevreden en gelukkig zit te lachen. Ik meen het! Kijk eens goed naar die foto! Ze heeft zelfs een rode plek op haar wang. Ze hebben voor de verandering WEL de goede soep op de foto staan. Dat dan weer wel.

Maar de relatie die deze twee modellen met elkaar hebben is op zijn zachts gezegd zorgwekkend. Huishoudelijk geweld is simpelweg niet ok! En in plaats van hier aan te werken blijven ze in een eindeloze neerwaartse spiraal zitten. Dag in dag uit, het schijnt dat ze nu zelfs een kind erbij hebben. Ik wil er niet eens aan denken wat voor gruwelpraktijken dat weer opent.
*ahem*
Misschien is het tijd dat ik een nieuwe baan ga zoeken...

maandag 29 augustus 2011

vrijdag 26 augustus 2011

Top 5 beste OST nummers van deze generatie

Dus terwijl ik gisteren bezig was met mijn Xenoblade post zat ik te denken welke games nog meer geweldige muziek hebben en omdat het toch al weer een tijdje geleden is sinds ik een top 5 geplaatst heb is het nu tijd voor de 5 beste OST (Official Sound Track) nummers van deze generatie:

5: Mega Man 10 - Wily Stage 1
Luister♫

Ik ga er geen doekjes om winden, ik ben een grote fan van chiptune muziek. Muziek die gecomponeerd is alsof het op een NES zou zijn. Mega Man 10 heeft naar mijn mening een van de beste chiptune nummers ooit en wel Wily Stage 1. Ik denk dat de setting er ook veel mee te maken heeft. Als het level begint hoor je niets, tot je door de eerste deur officieel het kasteel van de gestoorde professor gegaan bent en vanaf dat moment start het nummer en geeft de game je de motivatie en adrenaline of door te gaan. Je hebt 8 robot masters verslagen en nu is Wily aan de beurt! Het gaat moeilijk worden, maar je bent al zo ver gekomen de rest gaat je ook zeker lukken!

4: Tales of Symphonia 2 - The Wilderness of Sadness
 Luister♫

Beste "Final Boss Theme" ooit. The Wilderness of Sadness is een nummer dat perfect past als afsluiter voor een lang avontuur. Al je harde werk en de obstakels die je hebt overwonnen hebben allemaal tot dit punt geleid. Jij tegen de laatste baas. Dit nummer is opzwepend, barstensvol adrenaline en gewoon cool! De Tales of... serie heeft altijd geweldige muziek gehad maar dit nummer is wel erg speciaal en naar mijn mening alleen overtroffen door:

3: Tales of Vesperia - Fury Sparks
 Luister♫

Muziek is enorm goed in staat om emoties en gevoelens over te brengen. Fury Sparks is hier een perfect voorbeeld van. Het symboliseert de rivaliteit tussen 2 van de hoofdrolspelers uit Tales of Vesperia. Het voelt serieus maar toch vriendelijk en motiverend aan. Exact zoals de twee hoofdrolspelers met elkaar omgaan. Opzwepend, motiverend en rebels. Perfect gecomponeerd voor de situatie waarin het nummer gebruikt wordt.

2: Final Fantasy XIII - Battle Theme
 Luister♫

Final Fantasy XIII deed zo'n beetje alles slecht wat een Final Fantasy game maar slecht kan doen. Een van de weinige dingen die deze game goed deed was de soundtrack en dan met name het nummer dat speelt tijdens de gevechten. Het is maar goed ook dat dit een geweldig nummer is aangezien het de muziek is die je het vaakst hoort tijdens het spelen. Het feit dat ik dit nummer honderden keren gehoord heb en nog steeds niet zat ben is een teken dat het gewoon erg goed is.

1: NieR - Sacrifice
 Luister♫

Ik heb NieR al meer liefde gegeven op mijn blog maar het blijft gewoon een enorm goede game en met name de soundtrack is majestueus. Ik heb de game beschreven als een emotionele investering en dit nummer symboliseert dat perfect. Maar wat wil je als er maar liefst 4 composers aan gewerkt hebben. Gevoelig, emotioneel, droevig en toch ook nog een klein beetje positief. Het past perfect bij de game en is een nummer dat helaas vergeten gaat raken aangezien de game dat ook doet. En gek genoeg past het nummer daar ook goed bij.

donderdag 25 augustus 2011

Xenoblade Chronicles

Het feit dat updates de laatste tijd een beetje traag zijn komt echt niet door Xenoblade Chronicles hoor.

Ok dat was een vuile leugen, het komt volledig door Xenoblade Chronicles, maar de game is gewoon ZO ENORM GOED. Vooral de muziek is simpelweg fenomenaal! Maar als je mega talenten zoals Yasunori Mitsuda en Yoko Shimomura in je crew hebt zitten kan dat ook niet anders.

Om een voorbeeld te geven hoe goed deze gasten eigenlijk zijn:

Yasunori Mitsuda:
Chrono Cross - Scars of Time

Yoko Shimomura:
Legend of Mana - Pain the Universe

En om een voorbeeld te geven hoe goed de muziek in dit spel is:
Xenoblade Chronicles - You will know our names
Xenoblade Chronicles - Main Theme
Xenoblade Chronicles - Gaur Plain

Dus ik ga nu vooral geen Xenoblade Chronicles spelen... Damnit! Waarom ben ik zo slecht in liegen!

woensdag 24 augustus 2011

30 Days of Gaming Day 12

The ..what? game


Een tijd geleden had ik het over Nier. Naar mijn mening een van de beste en emotioneelste spellen van de afgelopen jaren. Wat niet veel mensen weten is dat Nier een vervolg op Drakengard is. En Drakengard is..... wow... Waar moet ik beginnen.

Ja dat lijkt me een... begin.


Drakengard gaat over de bloeddorstige sociopaat Caim die zijn uiterste best doet om zo'n beetje alles en iedereen van het vijandige leger en de duistere krachten daarachter uit te moorden. Drakengard is een "Dark Fantasy" en met dark bedoelen ze ook echt dark. De game is echt gitzwart. Drakengard is ook een enorm bagger spel met flink wat fouten, vervelende gameplay, klungelige camera etc. De game doet slechts 1 ding goed.
 
BATSHIT INSANE zijn. Exploderende feeën, een level dat bestaat uit het afmaken van kinderen, Incest, een aantal van de minder vermakelijke -filie varianten, vliegende babies met tanden etc.
En dat is nog maar het topje van de ijsberg. Drakengard is een spel dat je moet ervaren om volledig te begrijpen hoe fucked up het is.

maandag 22 augustus 2011

Rise of the Planet of the Apes

Hoe de Planet of the Apes serie het zo lang heeft kunnen volhouden is mij een raadsel. Natuurlijk is de eerste film uitstekend en verplichte kost voor elke filmliefhebber. Maar zo'n beetje alle vervolgen inclusief de remake van Tim Burton uit 2001 zijn simpelweg niet de moeite waard. Hoe dan ook we hebben nu Rise of the Planet of the Apes.
Dit maal was het aan Rupert Wyatt de beurt om een Apes film te maken en in plaats van wederom een remake of vervolg te maken heeft hij er voor gekozen om een prequel te maken. We krijgen dus te zien hoe het uiteindelijk zo ver heeft kunnen komen dat apen de aarde over genomen hebben.

RotPotA gaat over de geniale Will Rodman (James Franco) die een geneesmiddel tegen alzheimer aan het ontwikkelen is. Door het middel op apen te testen heeft hij geweldige resultaten bereikt maar tijdens zijn presentatie loopt het allemaal uit de hand als een aap ontsnapt. Na dit debacle worden alle apen in het laboratorium afgemaakt op 1 baby na. Will neemt de baby mee naar huis en komt er al snel achter dat de effecten van zijn medicijn ook aanwezig zijn in de baby. Uiteindelijk besluit hij de aap in huis te nemen en noemt hij hem Caesar.
Vanaf dit moment draait de film niet echt meer om Will maar meer om Caesar. Dit is interessant omdat hij niet praat. En het grootste deel van de film is dus ook interactie tussen verschillende apen. Caeser kent echter wel gebarentaal en dat zorgt ervoor dat samen met de fenomenaal goede CGI we nooit hoeven te raden wat er in zijn hoofd om gaat.

Wie naar RotPotA heen gaat en een grote oorlog tussen de apen en mensen verwacht komt bedrogen uit, de film draait bijna volledig om de ontwikkeling van Caesar, slechts in de finale kan je spreken van een strijd tussen apen en mensen maar niet op de manier die je zou verwachten, de motivatie van de apen en de manier waarop ze uiteindelijk de aarde over nemen is ook opmerkelijk. Blijf vooral zitten tijdens de aftiteling.
De menselijke personages in de film zijn dus niet echt van belang al zitten er een paar leuke typetjes tussen. Vooral Tom Felton als sadistische apen verzorger en John Lithgow als demente vader. Maar het hart en ziel van de film ligt bij de apen.

RotPotA is een zeer geslaagd deel in de serie en zonder twijfel beter dan alle andere vervolgen en remakes, het is misschien niet wat je er van verwacht, maar dat pakt gelukkig goed uit. Rise of the Planet of the Apes heeft mijn vertrouwen in de franchise weer een beetje hersteld. Nu maar hopen dat het vervolg dat er ongetwijfeld aan zit te komen deze kwaliteit vast kan houden.

donderdag 18 augustus 2011

dinsdag 16 augustus 2011

Super 8

Je hoort mensen wel eens zeggen dat films vroeger beter waren. Ik heb zelf ook wel eens de neiging om dit te roepen. Uiteraard komt dit grotendeels door de nostalgie die we bij deze films voelen. En speciaal voor deze mensen hebben we nu Super 8. 2011 is tot nu toe geen geweldig filmjaar geweest. Er zaten wel een aantal leuke films tussen, maar geen films die ik over een paar jaar graag nog eens ga bekijken. Super 8 is de eerste film die ik zonder twijfel nog een paar keer ga zien.

Super 8 gaat over een groepje jongeren die samen een horrorfilm willen maken, als ze s' nachts bij het spoor een scene aan het opnemen zijn vind er een enorm treinongeluk plaats en al snel blijkt de oorzaak iets buitenaards te zijn. Vrijwel vanaf de eerste scenes roept de film herinneringen aan films zoals "The Goonies" en "E.T." op. Super 8 zit vol met de typische filmclichés van die tijd. De hoofdrolspeler is recent zijn moeder verloren en zijn vader doet zijn best, maar heeft weinig tijd voor hem en begrijpt hem niet goed. Je hebt het dikke ventje dat uit een enorm druk en overbevolkt gezin komt, het stoere meisje dat prima bij de jongens past, de nerd, het gekke ventje dat graag dingen in de fik steekt etc etc. Je zou denken dat dit storend werkt en de film geen karakter van zichzelf heeft, maar dat is gelukkig niet het geval. Ja de film grijpt de clichés met beide handen aan, maar de manier waarop de film er mee omgaat voelt niet goedkoop aan. De film doet zijn eigen dingen en ook zonder herinneringen aan films zoals The Goonies kan je volop genieten van Super 8.

Dat komt ook omdat de film er ontzettend spectaculair uit ziet. Elk shot is meesterlijk neergezet en of je nu naar een enorm treinongeluk kijkt, of gewoon twee jongeren in een slaapkamer aan het praten ziet, het ziet er geweldig uit.

Het verhaal steekt ook zeer goed in elkaar en op zich is dat best indrukwekkend aangezien J.J. Abrams de regisseur en schrijver is. Niet dat ik zo zeer een probleem met deze gast heb, maar hij is vooral goed in uitstellen. In series zoals Lost stapelen de vragen zich maar op en echt antwoorden krijgen we wel, maar dat duurt vaak veel te lang. Ik beschouw dat als een goedkope manier om een verhaal te vertellen. Natuurlijk moet je de nodige mysteries en vraagstukken in je verhaal hebben zitten, maar je moet deze ook zo nu en dan oplossen. Abrams slaat hier nog wel eens in door en uiteindelijk lijdt zijn werk daar onder. Ikzelf ben de interesse in Lost kwijtgeraakt omdat het maar door en door ging. En zaken nooit gewoon opgelost werden.
Gelukkig is dat in Super 8 niet het geval. Natuurlijk zit de film vol met vragen en mysteries, maar we krijgen ook met grote regelmaat hints en antwoorden op deze zaken. Het kijkt daardoor een stuk prettiger dan een seizoen van Lost bijvoorbeeld.

Super 8 is een geslaagde avonturen film die meer doet dan alleen inspelen op de nostalgie van zijn kijkers. De film is goed geschreven, ziet er fenomenaal uit (Zonder op het 3D effect te hoeven leunen) en heeft bovendien ook nog eens een grote bron aan onbekend talent aan het ligt gebracht. Ik kan me niet 1 slechte rol in de film herinneren, waarschijnlijk omdat die er gewoonweg niet in zaten.
Zonder twijfel de beste film van het jaar tot nu toe.

vrijdag 5 augustus 2011

Green Lantern

Na weken lang in de Amerikaanse bioscopen gedraaid te hebben is het nu eindelijk aan ons de beurt om de Green Lantern te ontmoeten.  Maar moeten we daar wel blij mee zijn? De film wordt behoorlijk afgekraakt in Amerika en er komen al zo ontzettend veel superhelden films uit de laatste tijd. En vooral in Nederland is de Green Lantern nu niet bepaald een bekende superheld. Maar misschien werkt dat juist wel in het voordeel van de film.

De film heeft dus behoorlijk negatieve recensies in Amerika ontvangen. Met name omdat het nogal losjes met het concept van de Green Lantern omgaat. Maar het grootste gedeelte van ons Nederlanders heeft nog nooit een Green Lantern strip gelezen dus een echte referentiekader hebben we niet. Veel details waar de fans zich dood aan ergeren vallen ons dus niet lastig. Maar hoe zit het met de rest van de film?

Green Lantern gaat over de piloot Hal Jordan (Ryan Renolds) die in het bezit komt van een Green Lantern ring en hiermee in een superheld kan veranderen. De ring geeft hem indrukwekkende krachten gevoed door zijn wilskracht met als enigste limiet zijn eigen fantasie. Hij is echter niet de enigste met deze krachten door het hele universum heen zijn er duizenden Green Lanterns en samen vormen ze het Green Lantern Corps. Hal is echter nog maar een groentje en de eerste mens die deze krachten in het bezit krijgt. En als dan ook nog eens een schijnbaar onverslaanbaar monster genaamd Parallax ontsnapt zal hij deze dringend onder de knie moeten krijgen.

Hier duikt echter ook een probleem op. Zijn krachten worden behoorlijk onderbenut, in totaal heb je zo'n 3 scenes waarin hij echt laat zien wat hij met zijn krachten kan, maar de potentie van deze krachten wordt in tegenstelling tot de stripboeken niet goed genoeg benut. Er zitten wel wat leuke stukjes tussen, maar ik had graag meer gezien. De reden waarom we niet genoeg van zijn krachten zien is het ontzettend drukke plot. De film wil simpelweg te veel tegelijkertijd doen en dat heeft negatieve gevolgen voor het verhaal. Hal moet niet alleen zijn krachten onder controle krijgen, hij moet ook lid van de Green Lantern Corps worden, er loopt een gestoorde gek op aarde rond, hij heeft problemen met zijn baan, Parallax moet gestopt worden, en dan hebben ze er ook nog een romantisch subplotje in gepropt. Het is allemaal te veel voor de eerste film. Het resultaat is een drukke en vaak rommelige film met flink wat overbodige scenes die uiteindelijk net zo goed niet in de film hadden kunnen zitten.

Dan heb je ook nog de special effects, maar daar ben ik een beetje geconflicteerd over. De special effects zijn prima en vaak erg indrukwekkend, maar ze komen ook ontzettend "cartoony" over. De film probeert een serieus verhaal te vertellen, maar het is allemaal zo overdreven en... nep dat het moeilijk serieus te nemen is. Maar om eerlijk te zien zou ik niet weten hoe het anders had gemoeten. Het universum in de stripboeken is ook enorm kleurrijk en divers. Ik denk dat het concept gewoon moeilijk verfilmd kan worden. Dus het eindelijke product is een goede poging al denk ik dat een andere regiseur zoals Neill Blomkamp (District 9) het beter gedaan zou hebben. Misschien iets om voor het vervolg te overwegen?

Dus ja, Green Lantern heeft flink wat fouten. Maar uiteindelijk is de film wel stukken vermakelijker dan de andere superhelden film op dit moment. Zoals met zo veel strip verfilmingen is de film best vermakelijk, zolang je de geschiedenis van de stripboeken maar achterwege laat en de film zijn eigen ding laat doen.

woensdag 3 augustus 2011

Drinking game!

Neem een shot elke keer als je Jezus hoort.

dinsdag 2 augustus 2011

De meesten van jullie zullen het al lang vergeten zijn

De jaren 80 waren geweldig voor tekenfilm liefhebbers en nog beter voor speelgoedmakers. Het leek wel alsof er elke week een nieuwe franchise werd geboren en dat betekende niet alleen nieuwe speelgoed, maar ook een nieuwe tekenfilm serie die er schaamteloos op in kon cashen. Een zo'n serie was M.A.S.K

M.A.S.K. of Mobile Armored Strike Kommand (Omdat slecht spellen stoer was in die tijd) ging over een groep superhelden met maskers die elk een speciale kracht hadden. (En bijbehorend speelgoed) De serie kan je het beste omschrijven als G.I Joe meets Transformers. De dappere helden van M.A.S.K. moesten het op nemen tegen de slechteriken van V.E.N.O.M. (Vicious Evil Network of Mayhem) En als dat niet de beste naam voor een groep terroristen is dan weet ik het ook niet meer.

M.A.S.K. was enorm succesvol maar ik herinner me de serie eigenlijk maar om 1 ding. Nou ja 2 dingen en om eerlijk te zijn wou ik dat dat niet zo was. Kijk schrijvers destijds waren er van overtuigd dat kinderen alleen van een tekenfilm konden genieten als er een personage was waarmee ze zich konden identificeren. En daarom hebben we *Zucht* Scott Trakker en T-Bob. Scott was het typische jonge actieheldje, dapper en wil graag met de grote jongens mee doen, maar brengt zichzelf alleen maar in gevaar. En T-Bob was de comic relieve (lees irritante angsthaas) van de serie. Waarom elke serie destijds gebruik maakte van dit soort personages is mij een raadsel. Ik snap het idee wel, maar ikzelf was altijd veel meer geïnteresseerd door de andere personages en irriteerde me alleen maar aan de ettertjes. Ik bedoel was er ook maar iemand die Scott Trakker op het schoolplein wilde spelen vroeger? Of Jubilee? of Orko?
Goddamnit wat had ik een hekel aan Orko, maar dat is iets voor een andere keer.

maandag 1 augustus 2011

Captain America: The First Avenger

Marvel is druk bezig met de Avengers film die volgend jaar in de bioscoop draait te hypen. Na The Hulk, Iron Man en Thor is de leider van de Avengers nu aan de beurt. Captain America is net zoals Thor nu niet super bekend bij het globale publiek. Marvel doet er dus slim aan om deze personages eerst in hun eigen film voor te stellen, waarom ze hier echter Hawkeye bij vergeten is mij wel een raadsel. Maar goed deze film gaat over Captain America dus laat ik het daar eerst over hebben.

Het verhaal speelt zich af in de tweede wereld oorlog. Hitler is de oorlog aan het verliezen en een gestoorde nazi genaamd Johann Schmit, beter bekend als The Red Skull (Hugo Weaving) is met diabolische wapens van plan de wereld over te nemen.  Dan hebben we ook nog de jonge Steve Rogers (Chris Evans) die niets liever wil dan zijn land dienen, hij is echter een astmatische zwakke dwerg en niemand wil hem in het leger hebben. Maar gelukkig mag hij deel nemen in een geheim experiment dat hem in een superheld verandert, Captain Amerika.

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen, Captain America valt erg tegen. Zonder twijfel de slechtste van de Avengers films. Dit is deels te wijten aan het feit dat Captain America nu niet een echt interessante superheld is. Thor is een Griekse god, Iron man is een alcoholist in een robot pak, de Hulk is een losgeslagen monster etc. Captain America is een sterke gast met een schild, een beetje saai vergeleken met de rest. En zijn nogal eentonige saaie karakter maakt het ook niet veel beter. Zo'n beetje elk personage in de film is interessanter dan Steve Rogers. De vader van Iron Man heeft bijvoorbeeld een zeer leuke bijrol en de kolonel (Tommy Lee Jones) in het leger is ook veel interessanter en grappiger. Het verhaal helpt ook niet echt mee. Halverwege de film krijg je het gevoel dat het originele script daar ophoudt en dat de schrijvers wanhopig geprobeerd hebben om er nog een uur aan vast te knopen.

De actie is redelijk, maar ook hier krijg je niet echt het gevoel dat je naar een superhelden film zit te kijken, gewoon een sterk en atletisch persoon die toevallig goed met een schild kan gooien. Ook de schurk in de film is nu niet bepaald speciaal. Al is hij wel onbedoeld hilarisch. Zo heeft Red Skull een enorm vliegtuig met bommen die speciaal gelabeld zijn met diverse steden die hij er mee wil opblazen. Alsof dat wat uitmaakt! Hilarisch.

Maar goed, Captain America kan zich dus niet meten met de andere Avenger films. Ik kan de film niet eens echt aanraden als een avond popcorn vermaak. Daar zijn gewoon veel betere films voor op dit moment. Die hard Marvel fans gaan de film toch wel zien, voor de rest van jullie zal ik even een korte samenvatting geven zodat jullie precies weten wie Captain America is.

Een superheld die sterk, atletisch en een geboren leider is, heel goed met een schild overweg kan en 70 jaar in ijs ingevroren is geweest. Dat is het enigste dat je moet weten voor The Avengers volgend jaar.

donderdag 28 juli 2011

30 Days of Gaming Day 11

The Happy Game

Mario Kart WII is dus een spel dat er altijd in slaat om me enorm kwaad te krijgen. Aan de andere kant van het spectrum hebben we Mega Man 9

Mega Man 9 is de laatste intelligente beslissing die Capcom gemaakt heeft. Maar ik zal niet weer over Capcom beginnen te zeiken. Mega Man 9 is een hommage aan de NES klassiekers. In plaats van zich te richten op moderne 3d beelden gaf Capcom ons een game die aanvoelt als een NES spel. En dat maakt mij dan weer blij. Mega Man 9 is moeilijk. Erg moeilijk, maar wel op de goede manier. Zodra je de truukjes doorhebt, weet hoe je de wapens moet gebruiken en weet in welke volgorde je de bazen moet verslaan, wordt de game een stuk eenvoudiger. Mega Man 9 is voor mij dus een game waarbij ik me kan ontspannen, na een dag vol stres en frustratie is een portie Mega Man 9 altijd in staat om mijn humeur weer om te draaien. Wat op zich best wel hilarisch is aangezien deze game voor vel mensen enorm frustrerend kan zijn en het omgekeerde effect heeft.

dinsdag 26 juli 2011

maandag 25 juli 2011

Attack the Block

Aliens zijn weer helemaal in, bijna elke maand draait er namelijk wel een film met buitenaardse wezens in de bioscoop en deze maand is Attack the Block aan de beurt.

Ik moet toegeven dat Attack the Block een originele setting en cast heeft. Geen grote stad of doorsnee gezin, het gaat hier over een achterstallige buurt in Londen waar een groepje tuig het op moet nemen tegen aliens. Helaas zorgt dit er wel voor dat je niet echt medelijden met de jongeren hebt. De film wil eigenlijk dat je gaandeweg met de jongens mee begint te leven en uiteindelijk als een soort antihelden gaat beschouwen. Dit was bij mij eigenlijk niet het geval. De jongeren zijn een voor een nare etterbakken die ik met plezier opgevreten zie worden door de aliens. Of big alien gorilla wolf-motherfuckers, zoals de jongens ze noemen. Over de aliens gesproken.
Attack the Block heeft geen doorsnee aliens. De monsters zijn pikzwart met gloeiende blauwe tanden en zien er gewoon erg cool en origineel uit. Ik weet niet of iemand hier ooit de game Another World gespeeld heeft, maar op het begin van het spel wordt je aangevallen door een zwart monster en dat ding lijkt sprekend op de monsters in de film. Erg creatief en een slimme manier om het lage budget van de film te verbergen.

De film heeft wel iets weg van de cult klassieker, Shaun of the Dead. En daar maakt de marketing afdeling ook dankbaar gebruik van door met grote letters "FROM THE PRODUCERS OF SHAUN OF THE DEAD" op de posters te zetten. Waar dit echter op neer komt is dat deze mensen gewoon het geld op tafel gelegd hebben. Want van de typische Shaun of the Dead humor is hier weinig te bespeuren.

Attack the Block is geen slechte film, maar er had veel meer in gezeten. Als het script en de personages slimmer geschreven waren en de grappen iets sterker zouden zijn had dit de Shaun of the Dead onder de alien films kunnen worden. Helaas schiet de film dus iets te kort. Maar gelukkig maken de originele setting en coole aliens wel veel goed. De film is dus best vermakelijk, zolang je er niet te veel van verwacht.

zondag 24 juli 2011

Vat19.com

Ik zit nu al de hele dag lang Vat19 video's te kijken. Dit bedrijf verkoopt niet alleen enorm coole gadgets zoals een water machine geweer of een reusachtige gummy worm. Maar de promofilmpjes die ze op youtube zetten zijn simpelweg hilarisch. En in sommige filmpjes zit zelfs ENORM veel werk. Filmpjes zoals deze bijvoorbeeld.

donderdag 21 juli 2011

Crapcom

Het wordt alleen maar erger en erger.
Voor de mensen die niet weten hoe de vork precies in de steel zit, allow me to explain.
Fans wachten al een enorm lange tijd op een vervolg op de Mega Man Legends spellen. Elk jaar weer smeekten we Capcom op een vervolg maar dit was elke keer zonder succes. Tot we een tijdje geleden blij verrast werden toen Capcom aankondigde dat ze Mega Man Legends 3 gingen maken en dat deden ze niet zomaar! De fans werden uitgenodigd om mee te denken en te participeren in wedstrijden. Het zou dan eindelijk gebeuren! Na maanden flink met de fans bezig te zijn geweest zouden we binnenkort een demo krijgen die zou bepalen of de game officieel gemaakt zou worden. Hoe dat is afgelopen kan je in mijn vorige bericht lezen.

De laatste tijd zijn laten de fans flink van zich horen en gek genoeg was het Capcom Europe die op Twitter besloot te reageren. Door de fans op de schuld te geven Ja dat lees je goed, blijkbaar was de support van de fans niet genoeg en was dit de reden dat de game geannuleerd is. Dus eerst trap je de fans in de ballen en vervolgens sla je ze in het gezicht en zeg je dat dit onze eigen schuld is. Eigenlijk precies hetzelfde wat een mishandelende partner ook doet. Grofweg schandalig.

Capcom maakt het zichzelf ook niet gemakkelijk. Franchises die ze groot gemaakt hebben en die potentie hebben laten ze links liggen. Geen Monster Hunter hier, de Phoenix Wright spellen kunnen we ook op onze buik schrijven en Lost Planet zijn ze ook al lang vergeten. Wat we wel krijgen is Ultimate Marvel Vs Capcom 3 een "verbeterde" versie van een spel dat nog niet eens een jaar uit is! En het is geen DLC of update, maar een heel nieuw spel waar ze 40 euro voor vragen! Dit zelfde grapje hebben ze een tijdje geleden uitgehaald met Street Fighter 4. Het is net alsof ze opzettelijk geld willen verliezen!

Dus dit is waar mijn favoriete developer in veranderd is. Het schaamteloos uitmelken van 1/2 series, de feedback van fans totaal negeren en als ze dan slecht in de publiciteit komen de fanbase op de schuld geven. Rot een eind op me je slechte smoesjes Capcom. Jullie zijn dood voor me.
Om deze slechte smaak uit mijn mond te verwijderen ga ik nu Legends 1, 2 en The Misadventures of Tron Bonne aan een stuk achter elkaar uitspelen.
En Capcom? Jullie kunnen je beveiliging maar beter flink aanscherpen. Er lopen nogal wat idioten rond op die dit nieuws minder goed als ik kunnen verdragen. Just saying...

dinsdag 19 juli 2011

Mega Man Legends 3

Het had zo mooi kunnen zijn. Een van mijn favoriete Playstation series zou een vervolg krijgen op de 3DS. En niet zo maar een vervolg. Een game ontworpen met hulp van de fans. Dus echt een game voor de fans en door de fans. Het afgelopen jaar heeft Capcom een nauwe samenwerking met de fanbase gehad. Er zijn geweldige ideeën en ontwerpen bedacht en Mega Man Legends 3 had de potentie echt iets speciaals te worden.

Tot Capcom vandaag besloot de stekker uit de game te trekken. Blijkbaar was er niet genoeg interesse in de game. Bullshit uiteraard. Momenteel is er een enorme backlash van de fanbase en Capcom krijgt links en rechts bedreigingen en boze briefen naar zich toe gesmeten. Dit is echter nog maar het begin en veel gamers hebben ook al besloten Capcom games compleet te boycotten.

Dit is echter niet de eerste achterlijke beslissing die Capcom maakt. Laten we even het rijtje aflopen.
-De Darkstalkers franchise links laten liggen.
-De Breath of Fire franchise stop zetten.
-Clover studio's (De makers van hoog aangeprezen spellen zoals Okami en God Hand) sluiten.
-Zich meer richten op DLC en hetzelfde spel keer op keer uitbrengen (Street Fighter)
-De Monster Hunter serie die ENORM populair is, nooit de aandacht geven die het verdient in het westen

De lijst gaat nog wel even door maar ik persoonlijk ben klaar met dit stelletje randdebielen. Nu nog even een boos bericht op het Capcom forum achter laten en ik ben er klaar mee. Ik ga nu wel vooruit kijken naar games zoals Mass Effect 3, Tales of Graces en de nieuwe Zelda.

maandag 18 juli 2011

R.I.P John Kraaijkamp

Het zal je vast niet ontgaan zijn maar John Kraaijkamp is overleden.
Ik ben altijd een groot fan van comedy geweest en John Kraaijkamp was zonder twijfel een van de grootste acteer talenten die Nederland ooit heeft gehad. Van hilarische scetches samen met Rijk de Gooyer tot die oude opa in Het zonnetje in huis. Kraaijkamp wist me altijd op de lachspieren te werken. Maar hij was niet alleen goed in comedy, ook toneel en films waren geen probleem voor deze gast. Zo speelde hij in onder andere in Nederlandse klassiekers zoals de Wisselwachter en De Aanslag.

John Kraaijkamp laat gelukkig een enorme hoeveelheid aan geweldig beeldmateriaal na. Dus doe jezelf een plezier, zet een bakkie koffie en ga even terug in de tijd met me.

vrijdag 15 juli 2011

Here's a game!

Op zoek naar een super verslavend flash spelletje? Zoek niet verder!
http://www.gamedesign.jp/

Klik een kistje en speel het spel uit, speel alle spellen uit en.... Geen idee, ik moet nog 1 spel uitspelen, freaking Tacoyaki...

dinsdag 12 juli 2011

Zomerdroogte

Blitz was de laatste bioscoopfilm die ik de moeite waard vond. De eerstvolgende film die ik graag wil zien is Captain America, maar dat gaat nog wel even duren. Wat kijken jullie me nu allemaal aan? Oh! Harry Potter.... yea, laten we het daar eens over hebben.
Ik ben geen Harry Potter fan. Vind ik de serie slecht? Absoluut niet! Alles behalve dat, maar de boeken en films hebben me nooit zo getrokken. Kan gebeuren toch? Maar de zomer droogte is dan nu helaas bereikt. Niet dat ik dit filmmakers kwalijk kan nemen. Niemand zal met zijn gezonde verstand het proberen op te nemen tegen een Harry Potter film. laat staan de laatste film. Helaas betekend dit wel dat alle andere grote films nog lekker even op zich laten wachten en ik dus zonder films zit.

Dus nee die laatste Harry Potter film boeite me niet zo. Misschien dat ik hem alsnog ga kijken, maar voorlopig richt ik mijn aandacht wel op "A Game of Thrones" Misschien dat ik daar binnenkort wat aandacht aan ga besteden.

maandag 11 juli 2011

Blitz

Ik ben dol op Jason Statham. Maar goed, mocht je mijn blog al langer lezen dan komt dat vast niet als een verrassing. Niet omdat hij een goede acteur is, tenminste dat weet ik niet zeker omdat hij nooit de kans krijgt om meer dan "Die ene badass" te spelen. Maar dat maakt eigenlijk ook niets uit, juist omdat hij die ene rol zo fenomenaal goed kan spelen. Statham is een badass en dat werkt voor hem, dus zolang hij in films zoals Blitz zit, weet Statham te vermaken.

Blitz is geen bijzondere film. De tagline alleen zegt eigenlijk al genoeg. It's Cop Killer vs Killer Cop. Dat is dan ook exact wat je krijgt. Jason Statham is een keiharde agent die het niet zo nauw neemt met de regels. Als er dan een idioot (Die verdacht veel weg heeft van Travis Touchdown) besluit wraak te nemen door verschillende agenten om te leggen is het aan Statham de taak om dit te stoppen. Dit doet hij precies zoals je verwacht. Door een enorme eikel te zijn tegen iedereen die hij tegenkomt, veel te drinken en flink van zich af te meppen. EXACT zoals het hoort bij een Statham film.  Maar Blitz is meer dan alleen een domme vermakelijke actie film.

De setting speelt hier een belangrijke factor in. Blitz speelt zich af in Engeland en voelt daarmee meteen al een stuk frisser aan dan de typische actiefilm die zich in Amerika afspeelt. De film voelt aan als een aflevering uit bijvoorbeeld "A Touch of Frost" Alleen dan met een badass asskicker in de hoofdrol. Wacht.. Dat was A Touch of Frost eigenlijk ook. Maar goed. Het voelt dus aan als een Engelse crime serie, al komt dat waarschijnlijk ook omdat de hoofdrolspelers Thee en koekjes eten. Maar dit alleen zorgt er al voor dat de film anders aanvoelt dan de meeste grote actie films. En hoewel ik het woord niet graag gebruik, voelt de film ook erg "indie" aan. Wat dan ook niet zo verrassend is aangezien het de eerste echt grote film van de regisseur is. Maar ook dit zorgt ervoor dat het fris en vermakelijk aanvoelt.

Blitz heeft uiteraard zijn fouten en het is ook geen film die je bij de Oscarnominaties terug zal zien. Maar dat maakt niets uit. Als je zin hebt in een avondje Jason Statham zit je gebakken.

donderdag 7 juli 2011

De meesten van jullie zullen het al lang vergeten zijn

Educatieve series komen en gaan. Maar 1 serie in het bijzonder is me altijd bij gebleven. "Er was eens..."
Er was eens... was een Franse tekenfilm die verschillende elementen behandelden zoals het ontstaan en de ontwikkeling van onze aarde, ons eigen lichaam en de ruimte. De serie had een aantal terugkomende personages zoals een oude wijze, maar verstrooide man die Maestro heette en twee jongeren genaamd Pieter en Pieternel. (erg origineel I know) Die laatste twee waren nogal een vreemd geval. Veelal werden ze verliefd op elkaar en kregen ze uiteindelijk kinderen die ook weer Pieter en Pieternel genoemd werden. Zijn deze kinderen dezelfde twee die later in de serie voorkomen? Zijn ze familie? Is dat niet eng? Misschien is het iets waar je niet te veel bij na moet denken.

woensdag 6 juli 2011

Meer Transformers 3

Nee, ik ben nog steeds niet klaar met zeiken over Transformers 3.
De meningen over dit debacle zijn erg verdeelt. Je vind de film zoals mij bagger, of je hebt je kostelijk vermaakt. Ik denk zelfs dat die tweede groep in de meerderheid is aangezien de film weer bakken met geld opgebracht heeft. Veel mensen die in de tweede groep horen zeggen dat je de boel niet te serieus moet nemen en gewoon 2.5 uur naar robots die op elkaar aan het inbeuken zijn moet kijken.

Op zich is dat een prima redenering. Niet elke film hoeft een goed verhaal te hebben. Het probleem met Transformers 3 is echter dat een dikke 60% van de film bestaat uit het leger dat leger dingen doet, 30% uit Shia Labeouf die een hatelijke eikel is en tegen iedereen schreeuwend zit te klagen dat zijn leven zo kut is. En tenslotte 10% grote robots die op elkaar inbeuken. Belachelijk gewoon. Tegen het einde van de film, als de Autobots hun best doen een "Big damn heroes" moment te hebben was ik het helemaal zat. De mensen zitten in de problemen, alle hoop lijkt verloren en dan BAM! Autobots motherfucker! Maar zien we ze dan vechten? Nee. We schakelen weer terug naar de mensen en krijgen eerst weer meer scenes met het leger. Dan zien we opeens dat 2 Autobots gevangen genomen zijn en wordt er eentje neergeknald. Hoe zijn ze gevangen genomen? Waarom sla je zoiets over Michael Bay? Was de meerwaarde van nog eens 10 minuten leger schermtijd belangrijker dan een robot gevecht in een film die over robot gevechten moet gaan?

Alles wat mis was met deze film is direct verbonden aan het talent, of juist gebrek daaraan van Michael Bay.  Deze gast doet voor nostalgie wat Hitler voor Joden deed.

maandag 4 juli 2011

30 Days of Gaming Day Ten

The angry game


Soms heb je van die games die je gewoon mateloos irriteren. Games die op zich niet slecht zijn, maar gewoon de nare eigenschap hebben om de speler enorm te naaien. Deze games wekken irritatie op en zorgen er uiteindelijk voor dat je kwaad de controller tegen de muur smijt. De game dat mij de meeste controllers gekost heeft is Mario Kart WII

 Mario Kart WII is een redelijke game en vooral de multiplayer mode is erg vermakelijk. Het is echter vaak tijdens de singleplayer mode dat ik me enorm erger aan de game. Mario Kart games zijn zo gemaakt dat spelers die minder goed zijn, een kans maken dankzij de vele wapens die je kan gebruiken. Deze wapens zijn echter ook een ontzettend probleem. In multiplayer staat er weinig op het spel (behalve je trots) maar in singleplayer moet je alle circuits halen om alles vrij te kunnen spelen. Dit wordt je echter enorm moeilijk gemaakt als je vlak voor de finish een blauw schild tegen je aan geknikkerd krijgt. Of als je terwijl je op kop ligt, van de baan gestoten wordt omdat iemand een bullet bill gebruikt. Als dit een of twee keer gebeurt is het niet zo erg. Maar in Mario Kart WII gebeurt dit ALTIJD. Ik heb de game nog steeds niet uitgespeeld omdat ik gewoon te gefrustreerd raak tijdens het spelen. Echt snel zal ik de game ook niet meer oppikken. Controllers zijn duur namelijk.

vrijdag 1 juli 2011

Transformers: Dark of the Moon

Wat is mijn probleem? Nee serieus! Waarom ga ik voor de derde keer op een rij naar de bioscoop om Michael Bay mijn jeugdsentiment systematisch te zien verkrachten? Ugh.. Transformers 3.
 
Michael Bay kan geen films maken. Bay is een talentloze, kinderachtige arrogante zak en zijn reacties op de kritiek die Transformers 2 kreeg bewijst dat. Bay schuift de schuld van dit debacle af op de scriptschrijvers (Hollywood schrijvers waren aan het staken tijdens Transformers 2) en reageert agressief en haatvol tegenover critici en fans die met gegronde klachten kwamen. Maar goed, dat is allemaal in het verleden. Hollywood is weer op regel en Transformers Dark of the Moon ging de beste Transformers film tot nu toe worden. Niet dat dat veel zegt aangezien Dark of the Moon nog steeds een luidruchtige, domme en veel te lange film is. Laat ik maar bij het begin beginnen.

Wat als eerste opvalt is dat Megan Fox uit de film gehaald is. En haar vervanger is een lingerie modelletje die nog nooit eerder in een film geacteerd heeft en dat is te zien. Niet dat Bay dat een probleem vond aangezien haar enigste rol in de film rondlopen in sexy kleding is. Niet dat de overige cast het veel beter doet hoor. Shia LaBeouf is nog steeds even irritant en overbodig als in de vorige films, wederom zit de film weer vol met stereotypes (Serieus een Japanse gast die DEEP WANG heet) en onnodige domme personages die helemaal NIETS aan het verhaal bijdragen. En wat nog wel het ergste is, is het feit dat deze domme personages de hoofdrol hebben. De transformers lopen maar een beetje door de film heen alsof het secundaire personages zijn.

Nee dit is een typische Bay film en de hoofdrol is dus voor het leger weggelegd. Meer dan de helft van de film bestaat uit actiescènes waarin het leger.... leger dingen doet. Iedereen weet dat Michael Bay een enorme erectie krijgt van het Amerikaanse leger dus hebben deze overbodige personages de centrale rol terwijl de Transformers er maar een beetje achteraan lopen. Over de Transformers gesproken.
Kan iemand mij vertellen welke Transformers er allemaal in de film zaten? Ik zou het bij God niet weten. Ja je hebt types zoals Optimus Prime, BumbleBee en Megatron maar op de grote namen na zou ik echt niet weten wie wie was. Het helpt ook niet echt als zo'n beetje elke Decepticon geen karakter, naam of identiteit heeft. Ze zijn gewoon kannonvoer.

Dark of the Moon duurt veel te lang. Een dikke 2.5 uur! Meer dan de helft had weggeknipt kunnen worden als we de overbodige leger en "humor" weggelaten hadden. Ik zeg "humor" omdat het gewoon echt niet grappig is. Michael Bay's gevoel voor humor is Robots racistische karaktertrekjes geven. Grappen over piemels maken en elk personage op het vrouwelijk schoon in de film laten geilen. Het is niet grappig het is geforceerd en kinderachtig. De rest van de film wordt dus opgevuld met actiescènes waarin het leger bijvoorbeeld in vliegpakken door de lucht zweeft of Shia die bitched over het feit dat zijn leven een mislukking is. (ook al heeft hij een enorm knappe vriendin die alles voor hem betaald en hij in een enorm appartement woont)

Uiteraard ziet de film er goed uit, maar de Transformers zien er nog steeds te ingewikkeld en rommelig uit. Met het wazige 3D beeld zie je tijdens de drukke actiescènes helemaal niets meer. Het is enorm moeilijk om de verschillende robots van elkaar te onderscheiden als er gevochten wordt. Het is net alsof je een lading oud schroot in een blender gooit. Ook zit de film vol met domme foutjes. Een mooie groene boom die in brand staat terwijl de blaadjes nog mooi aan de boom zitten. Een stenen muur die in de brand staat etc. Rommelig.

Transformers Dark of the Moon is net als de vorige 2 delen een grote mislukking. Helaas zal de film ook deze keer weer genoeg geld in het laatje brengen om NOG een vervolg te kunnen verantwoorden. Maar ik hoop echt dat Michael Bay deze keer met zijn poten van de serie afblijft. Deze ontalentvolle zak stront verdient het niet om met ons jeugdsentiment te mogen rotzooien. Wat gaat hij hierna doen? De Ninja Turtles verpesten?

OH WHAT THE FUCK!?