woensdag 28 september 2011

NuJij drinking game

Ik denk dat ik vandaag toch wel het laagste niveau op het Internet tegengekomen ben. NuJij. De nieuwswebsite nu.nl heeft een apart onderdeel waar mensen op de verschillende nieuwsberichten kunnen reageren. Vaak levert dit ware pareltjes op zoals deze:

"Kun je nagaan hoe wezensvreemd en los van de werkelijkheid
sommige knaapjes zijn,
iedereen met een beetje kennis van het nieuws en realiteit
weet dat hij niet de eerste sukklaar is die met zo'n verzonnen
dreig-tweet komt, ( en vooral ongestraft wegkomt )

onnozele insecten zijn het, die met hun puberale hersentjes gelijk
het eerste stomme geintje uithalen dat ze maar voor de geest komt.
( bij gebrek aan sex waarschijnlijk"


Het gaat hier over een jochie van 13.


Wat ook altijd hilarisch om te zien is, zijn de anti Christenen op NuJij. Je kan er een leuk drankspelletje van maken. Klik een willekeurig nieuwsitem aan en ga naar NuJij.
- Neem 1 shot als een kerk of willekeurige geloofsuiting gebashed wordt..
- Neem er nog een als religie helemaal niet van toepassing was over het nieuws item.
- Neem tenslotte nog een shot als de hele discussie uitdraait op geloof vs terrorisme.

Ik ben trouwens niet verantwoordelijk als je binnen een paar minuten richting het ziekenhuis gebracht moet worden.

vrijdag 23 september 2011

Game Center CX

Ik heb een nieuwe verslaving. Het Japanse programma Game Center CX.
Iemand beter en slimmer dan mij heeft de show ooit omschreven als Top gear, alleen dan met klassieke videogames. Een betere beschrijving zou ik niet kunnen bedenken.
Game Center CX heeft een enorm simpele formule. De Japanse komiek Shinya Arino wordt opgesloten in een kamer en mag niet weg voor hij een bepaalde game uitgespeeld heeft. Vaak zijn dit extreem moeilijke spellen en het leukste is... Arino is helemaal niet goed in videogames.

Iedereen die opgegroeid is met een NES/SNES kan zonder twijfel van de serie genieten. De positieve houding voor Arino begint met een spel, zijn eerste onvermijdelijke game over, de frustratie van die ene baas die gewoon niet te verlaan lijkt te zijn. Het zit allemaal in de serie.
Het hart en ziel van Game Center CX is ongetwijfeld het  "slachtoffer" Arino. Het doorzettingsvermogen en de inspanning die deze man vertoont is fenomenaal. Hij begint elke aflevering fris en opgeknapt maar vaak eindigt een aflevering in de late uren en ziet de arme man er ongeveer zo uit:

Game Center CX is helaas niet te zien in Nederland en ook al worden er vertaalde streams getoond op de website Kotaku, zonder een Amerikaans IP adres kan je ze niet bekijken.
Mocht ik toch je intresse geprikt hebben dan kan je hier een aflevering downloaden.
http://www.megaupload.com/?d=ZF1PLDP5
Helaas zijn lang niet alle afleveringen vertaald, maar gelukkig duiken er voortdurend nieuwe afleveringen op.

dinsdag 20 september 2011

Drie ongerelateerde dingen

Ongerelateerd ding 1:
Ik ben op een koolhydratenarm dieet. En eet dus tussen de middag voornamelijk eieren. Geen probleem tot je opeens een ei met een dood kuiken er in voorgeschoteld krijgt. Enorm ranzig, maar blijkbaar is het een delicatesse in sommige landen. Nu zit ik in de rare mindset dat elk ei een potentieel gevaar is en breek dus heel voorzichtig de eieren open, hopend dat ik niet gegroet word door rood bloedend eiwit.

Ongerelateerd ding 2:
Xenoblade Chronicles uitgespeeld! Ok, niet helemaal uitgespeeld aangezien ik zeker nog een dikke 100 uur aan sidequests te gaan heb, of en wanneer ik dat allemaal ga doen is nog maar de vraag.

Ongerelateerd ding 3:
Really Saxion? Is het nu echt zo moeilijk om een rooster voor ons in te plannen dat niet uit minimaal 3 uur aan tussenuren per week bestaat? Ik heb nuttigere dingen te doen dan eindeloos op jullie hoorcolleges wachten.

maandag 19 september 2011

Conan the Barbarian

Wat niet veel mensen weten is dat de originele Conan film een van mijn favoriete films is. Ja ik heb het over die Schwarzenegger film (GIMME BACK MY FATHARS SWOOOOORD) ik was dus ook erg geïnteresseerd in de nieuwe Conan film. Sure Marcus Nispel heeft nu niet bepaald meesterwerken op zijn naam staan, maar hoe moeilijk kan het zijn om een vermakelijke Conan film te maken? Jason Momoa maakt door zijn fysieke bouw alleen al een perfecte Conan en Morgan Freeman spreekt de film in! (Ok 2-3 minuten in totaal, maar toch!)

Conan opent met een baby die net gemist wordt door een pijl en vervolgens midden op een slachtveld geboren wordt. Dit zet meteen de toon voor de hele film want werkelijk 90% van deze film bestaat uit vechten.  Niet dat Conan geen reden heeft om te vechten, een gestoorde schaduwkoning en zijn even getikte dochter moorden namelijk zijn hele dorp uit en Conan als enigste overlevende zweert natuurlijk wraak. Maar toch. Conan is meer dan alleen vechten. De achtergrond van Conan, de wereld waarin hij leeft, de diverse personages die hij tijdens zijn reizen ontmoet, alles is tot het absolute minimum teruggebracht zodat Nispel zich op 1 ding kan focussen, vecht scenes.
Deze zitten prima in elkaar, maar omdat ze elkaar in zo'n hoog tempo opvolgen raak je als kijker snel vermoeid. Ze hebben ook geen impact omdat je weinig tot geen band op kan bouwen met de diverse personages. De film draait om Conan en alle andere personages, hoe interessant ze ook mogen zijn worden maar een beetje naar de achtergrond geschoven.

Het voelt alsof de regisseur Nispel bang was dat hij de aandacht van het publiek zou verliezen als er niet elke 10 minuten een gevecht scene zou zijn. Helaas heeft zijn aanpak het omgekeerde effect gehad en juist omdat de film niet veel meer is dan een aaneenschakeling van gevechten zonder enige substantie of impact veranderd de boel in een eentonige luidruchtige B-film en niet de goede soort zoals de Schwarzenegger klassieker.

woensdag 14 september 2011

Ik wil mijn oude handhelds terug damnit!

Wat ik tegenwoordig steeds meer mis zijn echte handhelds. Ja de 3DS en de Vita zijn cool maar naar mijn mening zijn het bijna geen handhelds meer. Het eerste probleem met de nieuwe handhelds zijn de erbarmelijk slechte batterijen. Na 3-5 uur gamen is je handheld leeg en eigenlijk moet je hem dus dagelijks aan de oplader leggen. Zowel de 3DS als de Vita hebben hier last van. Mijn oude gameboys gingen veel langer mee. Natuurlijk hadden deze ook slechtere graphics, maar dat brengt me tot mijn tweede punt.

Waarom moeten handhelds zo nodig op consoles lijken? Een handheld is geen super scherpe HD graphics nodig. Ja het is leuk, maar de batterij houdt dat nooit lang vol en daarmee vergeet je een beetje het doel van een handheld. Sowieso moeten developers eens rekening houden met het feit dat je geen volledige console ervaring op een handheld kan krijgen. die dingen zijn gemaakt zodat je ze op elk moment kan afsluiten. Veel grote console titels stellen je daar niet toe in staat. En het hoeft ook helemaal niet! Als ik een volledige console ervaring wil hebben doe ik dat lekker voor mijn tv, met een zak chips en een biertje. Mijn handheld heb ik voor treinritten etc. Om korte simpelere spellen op te spelen.

Zowel Nintendo als Sony lijken dit te vergeten en gek genoeg is het Apple die het wel goed doet. Mijn iPhone heeft mijn oude en nieuwe handhelds al lang en breed vervangen en spellen zoals Jetpack Joyride en Tiny Wings zijn perfect voor wat simpel vermaak tijdens treinritten. En de batterij gaat nog langer mee ook.

dinsdag 13 september 2011

Ik heb niets nuttigs te melden

Dus hier is een Japanse gast die Super Mario World op 4.17 keer de normale snelheid probeert te spelen.

maandag 12 september 2011

30 Days of Gaming Day 13

The traveling game


Als je net zoals mij regelmatig lange stukken met het openbaar vervoer moet reizen zijn handhelds DE uitvinding. Een goede handheld game kan je zo oppakken even spelen en op elk moment weer wegleggen. Dit is iets wat veel moderne handheld games nogal lijken te vergeten. Een game die dit echter perfect doet is Fire Emblem voor de GameBoy Advance.

Fire Emblem is eigenlijk de zevende game in de serie maar blijkbaar vond Nintendo het niet de moeite waard om de serie in het westen te introduceren. Dit veranderde allemaal toen de personages enorm populair bleken te zijn in Super Smash Bros Melee. Fire Emblem is strategy rpg met een twist. Als een van je personages namelijk dood gaat zijn ze ook permanent dood. Er is geen enkele manier om een gestorven unit terug te krijgen. Dit maakt het spel enorm hardcore en verslavend. Het leuke aan deze aanpak is namelijk dat je extra veel waarde aan je units gaat hechten. De game maakt hier ook dankbaar gebruik van. Al je units hebben hun eigen uiterlijk en karakter. Sommigen kunnen onderling met elkaar praten en je hebt zelfs invloed op het einde van de meeste personages. Niets is dus frustrerender om je favoriete unit te zien sterven door een domme fout die jij gemaakt hebt. Het is dus ook de missie van elke Fire Emblem speler om te zorgen dat niemand het loodje legt.

Wat de game ook geweldig doet is je voortgang bijhouden. Na elke zet saved de game, je kan dus op elk moment je GBA uitzetten zonder je zorgen te maken over eventueel saven. Perfect voor onderweg dus

zaterdag 10 september 2011

Once Upon a Monster



Ik weet dat het een typisch kinderspelletje gaat worden waarin je alleen maar als een malloot voor je TV loopt te zwaaien. Maar door dit soort reclames alleen ben ik helemaal fan van deze game.

vrijdag 9 september 2011

Final Destination 5 3D

Ik heb laatst dus Final Destination 5 3D gezien en ik weet echt niet hoe ik hier nu een recensie over moet schrijven. Het is voor de vijfde keer op een rij dezelfde middelmatige meuk die we van de serie gewent zijn. Het heeft dus helemaal geen nut om deze film te beschrijven aangezien het exact hetzelfde als de vorige 4 delen is.

Nee in plaats van de film te beschrijven wil ik het over een paar problemen met de serie hebben.
1: De formule is enorm eentonig. Alle 5 delen hebben hier last van. Ok misschien telt de eerste niet mee, omdat het de grondlegger van de formule was, maar voor de andere 4 delen gaat exact dezelfde formule op. De formule gaat als volgt. Het slachtoffer loopt in een voor hem of haar redelijk bekend gebied maar de kijker ziet voortdurend gevaar. Kapotte stroomkabels, blenders, uitstekende scherpe objecten etc. Deze zijn echter nooit de (directe) doodsoorzaak. De doodsoorzaak is altijd het minst gevaarlijke. De hints die je dus steeds krijgt zijn niet van belang. Het is dus ook totaal niet spannend als een slachtoffer op een evenwichtsbalk loopt waar een scherpe schroef op uitsteekt. Ze trapt daar niet op iedereen met een halve hersencel ziet dat. Dit gaat op voor ELKE dood in de serie en daardoor zit er totaal geen spanning in de serie.

2: Die domme visioenen. Elke film begint hetzelfde. Iemand krijgt een visioen van een enorme ramp en weet nog net op tijd zichzelf en een paar bekenden te redden van de ondergang. Vervolgens komen ze er achter dat ze toch dood hadden moeten gaan en overlijden ze een voor een op oplopend idiote manieren. De vraag is echter: WAAROM KRIJGEN ZE DIE VISIOENEN STEEDS?! Waarom alleen de eerste keer en daarna nooit meer. Waarom krijgen ze deze überhaupt als ze toch dood moeten gaan? Wie geeft deze visioenen eigenlijk? God? Is de dood gewoon een eikel? Het is maar een domme horrorfilm en je moet er ook niet te veel bij na denken, maar de films brengen het zelf elke keer op! Waarom zit er altijd een personage in de film die expres heel mysterieus doet en weet waarom dit gebeurt? Heb dan ook eens de ballen om een antwoord op deze vragen te geven Final Destination!

Dus ja. Final Destination 5 3D is meer van hetzelfde. Mocht je daar nog steeds geen genoeg van hebben. Veel plezier. Elk ander levend wezen raad ik dit wangedrocht af.

maandag 5 september 2011

A battle of words

Scrabble is weer helemaal hip! Ok het heet geen Scrabble maar Wordfeud en het is totaal anders dan Scrabble! Want in Wordfeud kan je het speelveld random in laten delen zodat geen enkel potje hetzelfde is.
Ok, eigenlijk is het exact hetzelfde als Scrabble, maar wat maakt dat uit? Dankzij dit spel ben ik nu dagelijks uren bezig om de meest idiote woorden te bedenken. En als zelfs een dom woord zoals "neen" met de juiste tegels een goede 30 punten op kan leveren weet je nooit hoe een potje eindigt. Oh en de mogelijkheid om tegen vrienden en vreemden online te spelen is natuurlijk ook geweldig. Het wachten is nu tot iemand Ganzenbord naar de huidige generatie brengt. Want waar ik maar matig in Scrabble ben, domineer ik elk portje Ganzenbord. Make it happen people!

zaterdag 3 september 2011

Cowboys & Aliens

Laten we eerlijk zijn. De enigste reden waarom jij en ik ook maar enigszins geintreseed zijn in deze film is omdat het concept simpelweg idioot is. Cowboys & Aliens past wat dat betreft best in het rijtje van Pirates vs Ninjas etc. Maar is de film meer dan alleen een idioot concept of zit er toch nog wat meer achter?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Nee. De film adverteert cowboys en aliens en dat is ook precies wat je krijgt. (Ok, technisch gezien zitten er ook nog indianen in de film, maar wat had je dan verwacht van een film over het wilde westen?) Het is dus ook erg belangrijk dat je je dit goed beseft. Deze film gaat idioot, belachelijk en onzinnig worden. En daarom is hij ook enorm vermakelijk.
Het verhaal stelt dus weinig voor. Daniel Craig wordt midden in de woestijn wakker met een futuristische armband vast aan zijn arm. Als hij eenmaal een dorpje bereikt heeft vallen de aliens al snel aan en ontvoeren ze een aantal bewoners. Samen met de plaatselijke zakenman (Harrison Ford) en een winkeleigenaar, een klein ventje en een mysterieuze vrouw die meer van de aliens af weet zetten ze de achtervolging in.

De rest van de cast is niet echt memorabel. Het zijn dus ook vooral Daniel Craig en Harrison Ford die de show stelen. Beide mannen laten zien dat ze ook in een idiote film zoals deze prima acteerwerk af kunnen leveren. Al spelen ze de rest van de cast wel van de set.
De film mag dan gebaseerd zijn op de gelijknamige strip uit 2007, maar op de titel na hebben de twee bar weinig in gemeen.

Het enigste echte minpunt van de film is dat hij zichzelf regelmatig te serieus neemt. Uiteraard zijn Daniel Craig en Harrison Ford voortdurend met een wedstrijd stoer kijken bezig. Maar de film bevat ook wat behoorlijk donkere tonen. Deze zijn soms gepast maar voelen ook regelmatig, mede dankzij het idiote concept behoorlijk uit de plaats. Maar uiteindelijk is het totaalproduct toch zeker geslaagd en een ideale popcorn film. Exact wat we van regisseur Jon Favreau gewend zijn.