dinsdag 12 juni 2012


Prometeus


Big bad spoilers dus lees vooral niet verder mocht je de film nog willen zien.
Ik ga geen typische recensie schrijven. Eerder de vele VELE vragen die in mijn hoofd rondspookten na de film nog een keer gezien te hebben.


Spoilers!



Spoilers!



Spoilers!



Spoilers!




















Vraag 1: Waarom kwamen de aliens naar de aarde en wezen ze ons naar een stellenstelsel waar een moordwapen verborgen was?

Vraag 2: Waarom trokken ze de conclusie dat de engineers ons geschapen hebben?

Vraag 3: Wie was nu precies de leider in de excursie? Die wetenschappers die de boel moesten leiden? Charlize Theron die de leiding had, of de kapitein van het schip?

Vraag 4: Waarom besluiten de wetenschappers dat het helemaal prima is hun helmen af te doen als de metingen positief blijken maar ze verder helemaal niets van de planeet weten?

Vraag 5: Waarom verdwalen 2 wetenschappers terwijl 1 het kaartsysteem ontworpen heeft en er iemand aan boord van het schip is die ze exact kan volgen? En waarom besloten ze dat de beste plek om te overnachten tussen een lading alien eieren is?

Vraag 6: Waarom is de bioloog bang voor een dood lichaam? Moet dit niet interessant zijn? En waarom is hij later niet bang voor een levende alien?

Vraag 7: Waarom vergiftigde de androïde een van de wetenschappers? Wist hij dat hij sex ging hebben met zijn vriendin?

Vraag 8: Waarom is ons DNA exact hetzelfde als dat van de engineers terwijl ze er heel anders uit zien?

Vraag 9: Waarom kreeg niemand te horen waar hun missie over ging voor ze er aan begonnen?

Vraag 10: Waarom wouden de aliens ons dood maken als ze ons zelf gemaakt hebben?

Vraag 11: Waarom brengt Noomi Rapace nergens het feit op dat ze zojuist een abortus heeft gepleegd van een alien?

Vraag 12: Waarom is ze instaat om als een top atleet te rennen, springen, vallen, duiken, opstaan en weer door te gaan terwijl haar halve buik open ligt en haar baarmoeder er uit gerukt is EN ze stijf zou moeten staan van de pijnstillers?

Vraag 13: Waarom kwam die machine die gemaakt is om op mannen te opereren er niet achter dat er een vrouw in de machine ligt?

Vraag 14: Waarom is de combinatie van besmette man + normale vrouw een Inktvis alien? En Inktvis alien + Engineer  een Xenomorph alien?

Prometeus was een visueel zeer indrukwekkende film, genoeg actie, memorabele scenes en het 3D effect stoort ook niet enorm. Maar het verhaal, vooral gezien het feit dat Ridley Scott aan het roer stond liet flink wat gaten vallen.

maandag 20 februari 2012

Ghost Rider: Spirit of Vengeance

Ghost Rider was nu niet bepaald de beste stripboekverfilming ooit. Maar de film wist mede dankzij het enthousiasme van Nicolas Cage als Johnny Blaze toch beter te vermaken dan andere minder bekende stripboekverfilmingen zoals Daredevil en The Punisher. In Ghost Rider: Spirit of Vengeance probeert Marvel hetzelfde trucje nog een keer uit te halen.
De keuze om  Mark Steven Johnson als regisseur te vervangen met Mark Neveldine en Brian Taylor is geniaal. Deze gasten staan vooral bekend om de Crank serie. Twee films met Jason Statham die nogal 'on edge' is. En deze formule hebben ze bijna letterlijk op Ghost Rider toegepast. Alleen in plaats van Statham hebben we nu Nicolas Cage on edge en dat dames en heren.... Is ontzettend vermakelijk.

Begrijp me niet verkeerd, het is een volslagen idiote film en hardcore Ghost Rider fans zullen zich mateloos aan deze film ergeren. Sterker nog ik denk dat deze mensen halverwege de film de zaal zullen verlaten. Mensen die geïrriteerd raken door Cage zullen het ook niet lang vol houden. Maar voor de niche groep die er tussen valt is het eindeloos plezier. Niet alleen heb je Cage die als een gestoorde gek alle scenes steelt met zijn bizarre gedrag. Ciarán Hinds als Mephisto doet ook elke seconde zijn best om Cage te overtreffen. Voor fans van slecht acteerwerk is het gewoonweg smullen en rivaliseert het legendarische films zoals Troll 2.

Neveldine en Taylor hebben ook hun stempel achtergelaten op het camera en monteer werk. De film zit vlot in elkaar maakt veel gebruik van  ongebruikelijke camerahoeken. Mensen die Crank 1 en 2 gezien hebben weten wat ze kunnen verwachten.

Dus.. Is Spirit of Vengeance een goede film? Nee absoluut niet. Is het een goede Ghost Rider film? Ook niet. Is het een film waar je voortdurend de slappe lach krijgt van een stel idioten dat zichtbaar (te) veel plezier beleeft tijdens het maken van een hilarisch beroerde pulp film? Absoluut!

donderdag 26 januari 2012

Battlefield 3 Cars + C4

Ik merk steeds vaker dat mijn reflexen niet meer wat ze geweest zijn. Vooral tijdens Battlefield 3 word ik regelmatig over de kling gejaagd door 14 jarige jochies met ADHD. Die vuurgevechten zijn dus wel leuk maar als bouwvallige oude man maak ik niet echt veel kans. Het echte plezier haal ik dus ook uit het opblazen van tanks. Battlefield geeft je zo veel geweldige opties om die dingen uit te schakelen maar mijn favoriete manier is zonder twijfel C4 op auto's plakken en op tanks inrijden. Het resultaat altijd weer hilarisch vooral als je het opneemt en er Tchaikovsky onder zet.

vrijdag 20 januari 2012

Even wat duidelijkheid scheppen

Ok eigenlijk doe ik helemaal niets, dat laat ik aan deze slimme man van NASA over.



Sorry mensen maar het lijkt er toch echt op dat het einde van de wereld nog even op zich laat wachten

maandag 16 januari 2012

Zelda's Lullaby

Jullie weten allemaal dat de Zelda serie geweldige muziek heeft. Zelda's Lullaby is zonder twijfel een van de meest iconische en bijzondere nummers uit de hele franchise. Maar hoe speciaal het nummer eigenlijk is besefte ik me pas echt tijdens het spelen van Skyward Sword.

Dit is Zelda's Lullaby:


Dit is Zelda's Lullaby omgekeerd afgespeeld:


Klinkt vreemd hoor ik je zeggen. Luister nu eens naar de themesong van Skyward Sword


Hoe geweldig is dat? Een nummer compenseren dat zowel vooruit als achteruit goed kan klinken.

woensdag 11 januari 2012

Sherlock Holmes 2: A Game of Shadows

Sommige films zijn net hamburgers. Dat klinkt misschien raar maar laat me het uitleggen. Vaak als je een hamburger aan het eten bent vallen dingen zoals het malse vlees, de pittige kaas en knapperige sla je op tijdens het eten. Het gekke aan hamburgers is dat je deze elementen vaak alweer vergeten bent als je bord leeg is. Hetzelfde geld voor sommige films, je vermaakt je prima tijdens het kijken, sommige personages zijn erg interessant en de actie is ook goed, maar zodra je de bioscoop uitgelopen bent, herinner je je weinig van de film. Waarom begin ik over hamburgers? Omdat ik Sherlock Holmes 2: A Game of Shadows gezien heb. Althans dat denk ik, het is immers al weer een paar dagen geleden.

Een van de beroemste schurken uit Sherlock Holmes is Professor James Moliarty. Een man die het genie van Holmes kan evenaren en misschien zelfs overtreft. Ideaal materiaal om een film op te baseren en aangezien iedereen en zijn moeder de eerste Sherlock Holmes film gezien heeft, neemt regisseur Guy Ritchie weinig tijd om ons nogmaals aan de personages voor te stellen. De film gaat er dus van uit dat je bekend bent met Holmes en Watson en vanaf vrijwel de eerste minuut zit het tempo er goed in. Eigenlijk is dat het grootste probleem van de hele film. Het tempo ligt wel ERG hoog. En niet alleen het tempo, alle elementen uit de vorige film zijn ditmaal opgeschroefd naar 11. Meer personages, meer gevechtscenes, meer "Holm's vision" meer grappen, meer verkleedpartijen en ga zo maar door. De film neemt niet echt de tijd om het publiek even bij te laten komen en hoewel dit een prima avondvullende film oplevert denk ik dat het geheel net iets beter uit de verf was gekomen als de film wat vaker gas terug nam.

Gelukkig is de actie nog altijd spectaculair en blijven de visioenen die Holms krijgt voor een gevecht scene begint een leuk en origineel. De film zelf maakt hier ook uitgebreid gebruik van en weet er zelfs nog een toffe twist aan te geven op het einde. Verder is de chemie tussen Holmes (Robert Downey Jr) en Watson (Jude Law) wederom geweldig en Jared Harris is fenomenaal als Moliarty. Het is ditmaal allemaal wat luidruchtiger, drukker en helaas ook dommer maar uiteindelijk mag dat de pret niet drukken en is Sherlock Holmes 2 meer dan in staat om voor een goede avond vermaak te zorgen. Hou er echter wel rekening mee dat je het meeste al weer vergeten bent als je de bioscoop uitloopt.

vrijdag 30 december 2011

Top 10 games uit 2011

Ik ben nooit iemand geweest die met de massa meeloopt als het op het gebied van games aankomt. Maar 2011 heeft me met enkele grote titels toch behoorlijk weten te verrassen. En jullie misschien ook als we naar de positie van de games kijken.

10 Batman: Arkham City

Misschien dat ik deze game hoger zou hebben staan als ik verder was maar ik speel nog maar net. Ik kan nu echter al zien dat het gewoon erg goed in elkaar steekt, al grijpt de game me wel minder dan zijn voorganger.

9 Jetpack Joyride

De Iphone had enkele knallers dit jaar maar geen enkele game heeft zoveel van mijn vrije tijd weten op te slokken. Jetpack Joyride doet exact wat een mobile telefoongame moet doen. Flink wat vermaak ik kleine porties. Geweldig.

8 Tales of the Abyss

De 3DS versie is de vierde keer dat ik deze game een kans gaf omdat ik er elke keer simpelweg niet in kon komen. Ditmaal maakte de game de klik wel en zie ik ook eindelijk in, wat de fans al jaren zagen. Momenteel ben ik met mijn tweede playthrough bezig en ik geniet nog steeds. Gek hoe die dingen soms werken.

7 Disgaea 4

Disgaea 4 wist vanaf de eerste minuut de nare wansmaak van deel drie weg te wissen. Eindelijk kon ik weer urenlang grinden om mijn personages zo sterk mogelijk te maken. De enorme lading mogelijkheden en characters waar je uit kan kiezen zorgen er voor dat deze game ook in 2012 nog regelmatig even in de PS3 gaat.

6 Portal 2

Portal 2 is op zich geen geweldige game. De puzzels zijn simpel op te lossen en het duurt allemaal net iets te kort. Ik heb me echter toch kosteloos vermaakt dankzij de gortdroge humor die deze game heeft. Portal 2 is hilarisch en zorgt ervoor dat je je geen seconde verveelt. Wat dat betreft is de korte speelduur een pluspunt. De game blijft hierdoor namelijk fris en hierdoor kunnen ze het tempo er goed inhouden. Zodat je geen halve minuut zonder een grijs op je gezicht achter je monitor zit.

5 Battlefield 3

Ik heb niets met het FPS genre. Maar Battlefield 3 weet me toch eindeloos te vermaken. Zelfs mensen die niet zo goed zijn in First Person Shooters (Mensen zoals mij dus) kunnen deze game spelen en daadwerkelijk iets doen. Als ik een portie genadeloos neergeknald word ga ik gewoon even wat mensen genezen. Ben ik dat zat dan ga ik met C4 achter tanks aan. Wil dat niet lukken dan stap ik bij iemand in een vliegtuig en maai ik mensen vanuit de lucht neer. Mogelijkheden genoeg en hierdoor verveeld de game geen moment.

4 The Binding of Isaac

Ik heb bijna 100 uur in Isaac gestoken en dat voor een game die me een kleine 5 euro gekost heeft. Hoe goed is dat qua geldbesteding? Isaac is een grappige kruising tussen Nethack en Zelda en voor mensen die deze games kennen zegt dat eigenlijk al genoeg.

3 Skyrim

De op 1 na beste RPG van dit jaar. Skyrim is enorm groot en zelfs nu ik de game uitgespeeld heb, heb ik het gevoel nog geen 10% van wat de game te bieden heeft gezien te hebben. Zeer indrukwekkend en met alle mods die er aan zitten te komen denk ik dat de game nog heel wat uren op gaat eisen.

2 The Legend of Zelda: Skyward Sword

Skyward Sword is de beste Zelda sinds Wind Waker. En ja dat betekend ook dat de game beter dan Ocarina of Time is. Skyward Sword heeft geweldige dungeons, wapens en de game ziet er ook meesterlijk uit. Nintendo krijgt sowieso al bonuspunten omdat ik dit keer ook echt om de personages in het spel gaf. Voor de eerste keer in de hele serie wilde IK Zelda echt redden. Het was niet langer Link's avontuur. Dit keer was het persoonlijk!

1 Xenoblade Chronicles

Geweldige muziek, graphics, personages, verhaal, gameplay, monsters, gebieden etc etc etc. Xenoblade doet werkelijk alles goed. Bijna alle typische J-rpg conventies worden gebroken. Zet deze game naast Final Fantasy XIII en je weet wat ik bedoel. De vrijheid die de game je bied, de enorme hoeveelheid sidequests, personages waar jou acties daadwerkelijk een effect op hebben. Xenoblade is een voorbeeld voor menig J-rpg. De game roept herinneringen aan games zoals Chrono Trigger en Final Fantasy VI op en meer eer kan ik een spel eigenlijk niet geven. IEDEREEN met een WII is het zichzelf verplicht! Dit meesterwerk gespeeld te hebben.