maandag 7 juni 2010

Centurion

Normaal vind ik het altijd fijn om iets over een film te schrijven als ik net uit de bioscoop kom. Zo ligt alles nog vers in het geheugen en kan ik me het grootste deel van de film nog gemakkelijk herinneren. Bij Centurion lukt me dat echter niet. Ik heb dit stukje direct bij thuiskomst getypt, maar het gekke is ik kan me de halve film niet meer herinneren.
Ik weet nog dat de nachos nogal slof waren. Ik kan me nog herinneren dat de cola+skittles combinatie me halverwege de film opbrak... Maar de film zelf? Weinig.

Het verhaal stelde dan ook weinig voor. Een groepje soldaten die ver achter de vijandelijke linies zitten en een wanhopige poging doen om thuis te komen. Dit is op zich een prima idee voor een film, maar het belangrijkste van dit soort verhalen zijn de personages. Je moet met ze mee kunnen leven en ze moeten ondanks de situaties en gruweldaden toch nog menselijkheid uitstralen. En dat had je hier niet echt. Een groepje luidruchtige Romeinen die eerlijk is eerlijk, daar niets te zoeken hadden. Ik kan me geen enkel personage meer herinneren. Het geheel was simpelweg te voorspelbaar, saai en..... bloederig.

Ja, waarschijnlijk wist de regisseur ook dat hij hier nu niet bepaald met een meesterwerk bezig was, dus besloot hij er maar een flinke lading geweld en bloed in te gooien, in de hoop dat het nog een klein beetje interessant zou worden. Het bloed en de ledematen vliegen dus flink in het rond maar eigenlijk zie je daar maar weinig van. Dit komt omdat het camerawerk simpelweg afgrijselijk is.

Kan iemand me uitleggen waarom het de laatste tijd zo populair is om het camerawerk over te laten aan een stel hamsters met ADHD? Quantum of Solace, Wanted en nu deze film. Allemaal films die denken dat super snelle beelden waardoor je de actie bijna niet kan volgen een goed idee is. In Centurion duurt elke actie en aanval niet langer dan 1 seconde en gecombineerd met een overvloed aan groen, grijs en bruine tinten zorgt het ervoor dat het maar moeilijk te volgen is. Ja er zit dus flink wat bloed en geweld in, maar dankzij de snelheid zie je bijna niets. Wil je het toch over die boeg gooien meneer de regisseur, doe het dan zoals in Rambo 4.

Ik zou willen zeggen, een goede poging maar volgende keer beter. Maar dit is geen goede poging en de volgende keer hoeft voor mijn part niet te komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten